Na een welbesteed leven ging zij een jaar geleden (13-06-2023) op 84 jarige leeftijd heen. Het past ons om deze vrouw te gedenken, vanwege haar aanstekelijk enthousiasme, intense betrokkenheid bij mensen en inzichten die zij op verschillende niveaus van de samenleving heeft mogen delen.
Ze was een gedreven wetenschapper die veel onderzoek verricht heeft. Aan de Universiteit van Amsterdam promoveerde ze op 23 april 1971 tot doctor in de Sociale Wetenschappen Het ging hierbij om een onderzoek rond de problematiek van toekomstige intellectuele kadervorming in Suriname. Het onderzoek werd verricht onder Surinaamse studenten in Nederland. “The Suriname-Dutch relationship within the framework of policymaking and planning” is eveneens door haar geschreven. Hierin staan drie periodes in de geschiedenis van Suriname centraal. De laat koloniale periode 1947-1954, de semi koloniale periode 1954-1975 en de periode vanaf de onafhankelijkheid in 1975. Mevr. Sedoc illustreert hierin hoe stappen die leidden tot verandering in de politieke status van ons land in deze perioden verband hielden met verschillende conceptuele benaderingen van een geplande ontwikkeling.
In 1990 schreef ze een essay, in de series Caribbean Studies, over de Dutch Caribbean, waarbij het accent lag op de democratische vooruitzichten. Democracy and Human Rights in Suriname was een onderzoek dat ze in 2018 voltooide. Samen met Ivelaw Griffith publiceerde ze in 2019 “Democracy and human rights in the Caribbean. Dit onderzoek richtte zich voornamelijk op de aard van de democratisering in het Caribisch gebied met daaraan verbonden de mensenrechtenstatus.
Bekeken werd hoe de vorm van de Caribische democratie en de status van mensenrechten zijn beïnvloed door buitenlandse actoren en externe ontwikkelingen. Betrokken bij the Association of Caribbean University, Research and Institutional Libraries (ACURIL) was zij op 7 juni 2015 de keynote speaker tijdens een Conferentie die plaatsvond in Hotel Torarica. Ze behandelde daarbij het thema ”Collaborative Continuing Education in the global South: A perspective from social sciences.
Mevr. Sedoc heeft ook vele jaren gewerkt op het Planbureau van Suriname dat toen geleid werd door dr. ir. Frank Essed. In dat kader heeft ze een bijdrage geleverd bij het samenstellen van het Nationaal Ontwikkelingsprogramma, dat de basis vormde voor de onafhankelijkheid van ons land in 1975. In 1982 vertrok ze uit Suriname en vestigde zich in de Verenigde Staten. Daar werkte ze aan de Universiteit van Gainsville in Florida.
Na herstel van de democratie in 1987, ging ze samen met haar echtgenoot, die als ambassadeur van Suriname was aangesteld, naar Venezuela.
De laatste jaren was ze woonachtig in het district Saramacca. Ze bleef echter actief door regelmatig online of fysiek deel te nemen aan internationale wetenschappelijke conferenties. Als actief lid van de Soroptimisten wist ze ook een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van meisjes en vrouwen. “Meer dan machthebbers, geleerde mensen en andere prominenten, heeft deze wereld behoefte aan mensen met een hoofdletter, mensen die bijdragen aan vrede, geluk en voorspoed”, was een van haar bekende uitspraken.
Eddy Sedoc, haar echtgenoot, overleed op 6 augustus 2011. Op hun wijze hebben ze een bijdrage mogen leveren aan onze Surinaamse Natie. Jao, hun zoon, noemt haar een krachtige vrouw die ervan genoot om tussen mensen te zijn. “She lived her life to the fullest!”, zei hij tijdens de uitvaartplechtigheid. Velen gedenken haar in dankbaarheid.
Carl Breeveld
