EBS is een staatsbedrijf oftewel een parastataal bedrijf. Dat is een bedrijf die door de Staat is opgericht en/of beheerd word door de Staat en/of waarvan de aandelen en het kapitaal in handen is van de Staat. EBS is een nv en de aandelen zijn 100% in handen van de Staat. Dat betekent dat dit bedrijf niet een zodanige weg kan opgaan waardoor het erop neerkomt dat de Staat de eigen regels die het heeft gemaakt en die het moet waarborgen en beschermen, overtreedt. We hebben een situatie nu bij de EBS die totaal niet door de beugel kan. De aandeelhouder van de EBS is uiteindelijk de bevolking van Suriname. Terecht heeft de OWOS, de bond bij de EBS, aangegeven dat het staatsbedrijf bezig is regels met betrekking tot vakbondsvrijheid te overtreden. Het heeft allemaal te maken met het gebrek aan accountability bij delen van de regering. De EBS is onder beheer van ABOP omdat binnen de regering als aandeelhouder het ministerie van NH belast is met dit bedrijf. NH is in handen van de ABOP. Deze partij gaat uit van Suriname als een absolute monarchie, met een koningshuis waar aan het hoofd staat een alleenheerser en monarch: de vicepresident van de Republiek Suriname en voorzitter van de ABOP. In dit verband heeft deze persoonlijkheid zich door een aantal andere monarchen laten zalven tot koning van (de Afro-Surinamers van) Suriname. Eerder is door deze persoon aangegeven dat nu hij vp is, zijn familie mag profiteren van die situatie door in aanmerking te komen voor privileges. Dan denken we aan een koningshuis. Een absolute monarch legt geen verantwoording af aan geen enkel instituut binnen het orgaan. De absolute monarch is zelf de wet, zelf regering en ook de rechter, hij is drie machten in een. De absolute monarch maakt de wet en staat boven de wet, evenals zijn familie. De directeur van EBS is de broer van de vp. Die is onderdeel van het koningshuis van de absolute monarch. Wat we nu hebben is dat de vakbond van de EBS, de OWOS, zwaar wordt belemmerd om te functioneren. De voorzitter van de bond wordt gekozen en afgezet door de leden. Zolang hij in functie is, is de directie van het bedrijf verplicht om met hem te onderhandelen en in dialoog te zijn. Ook al zou de bondsvoorzitter rechtmatig ontslagen zijn en niet meer voor de EBS werken, dan nog is de directie van EBS verplicht om met de voorzitter te praten. Als werknemer kan het zijn dat een werknemer toegang tot een bedrijf wordt ontzegd, maar aan de voorzitter van een bond kan geen toegang tot de terreinen en de gebouwen van een bedrijf worden ontzegd. Dat is een recht welke aan een bestuurslid van een bond moet toekomen, want hoe gaat hij of zij anders kunnen zien onder welke omstandigheden zijn leden het werk moeten verrichten. Als we zo bijvoorbeeld aan de Saramaccastraat lopen, dan voelen we van buiten al hoeveel lawaai en trillingen er zijn op de plant aldaar.
Een vakbondsbestuur moet deze zaken fysiek meemaken en op oriëntatie gaan. Wij vinden dat de directie van de EBS een prestigestrijd aan het strijden is die ze uiteindelijk zeer waarschijnlijk zullen verliezen. Naar verklaringen die allemaal zijn afgelegd in de media dan zijn er toch wel goede regels in Suriname gemaakt om vakbondsmensen in Suriname te beschermen. Ook in de grondwet is veel aandacht besteed aan de bescherming van deze voorvechters die altijd een risico nemen van rancune. Zaken zijn nog in behandeling bij de overheid en de instanties zijn zelf ook gebonden aan de regels die door de Staat zijn gemaakt. Wij merken dat de directie van de EBS het bedrijf regeert op basis van macht en niet op basis van gezag of autoriteit. Wij merken ook dat de directie van de EBS geen onderscheid kan maken tussen ondergeschikten en ondergeschikten die voorzitter of bestuur zijn van een vakbond. Een werknemer kan worden ontslagen maar niet vanwege vakbondswerk of het uitoefenen van grondrechten zoals burgerrechten als vrijheid van meningsuiting. Een vakbondsvoorzitter kan in die hoedanigheid niet worden ontslagen omdat dit een bevoegdheid is van de algemene ledenvergadering. Wat de EBS nu aan het doen is, is het schenden van Surinaamse wetten.
De regering is dus zelf bezig zijn regels te schenden. Het is overduidelijk dat de EBS-directie niet luistert naar advies van ter zake deskundigen of het kan dat deze deskundigen niet genoeg op de hoogte zijn van de zaken in de regelgeving van Suriname of dat deze deskundigen precies aan de machtswellustelingen van de EBS zeggen wat ze willen horen. De regering wordt nu zelf in een zeer gênante positie gebracht. Als het zo doorgaat gaat de regering straks zichzelf een boete moeten opleggen en dat wordt dan een zeer gekke situatie. Maar het voorbeeld is ook heel slecht, want als men van bedrijven verwacht dat die vakbonden en hun bestuurders met respect behandelen, dan moet de regering ten minste zelf het goede voorbeeld geven. Daarvan is nu helemaal niet sprake, integendeel.
