De prijzen over het algemeen blijven maar de lucht op schieten, je weet vaak genoeg niet meer van wat je moet doen als je naar de prijzen kijkt of hoort, zegt een burger tegenover de krant. De burger geeft aan dat zij daar aan gaat werken om te beginnen met het een op te lossen en dan het andere. Zij geeft aan dat zij nu van plan is groenten te planten. Want zij kan die niet meer permitteren. Ik kan voedingsmiddelen niet laten halen omdat ik geen bronnen heb maar planten kan ik, dus ik ga een makkelijke manier zoeken om toch goed te eten en te besparen. Trouwens besparen kan ook niet, dus je bespaart de ene kant om aan de andere kant te kunnen voldoen, dat is het leven nu, aldus de burger. “Sparen is nu slechts een droom en een streven die velen niet kunnen naleven”. Een bezoeker die dagelijks de stad in gaat geeft aan dat hij gelukkig niet altijd groenten koopt. Groenten koop hij pas als hij eenlust die hij niet zelf heeft geplant of oogst. Als ik geen groenten heb ga ik naar mijn moeder, ik heb gelukkig gezorgd voor backup. “Bij mij op het erf, op mijn moeder haar erf en op het erf van mijn zusje heb ik geplant. Ook al zorg ik voor alles, kunnen zij gebruik maken want aan het eind doe ik het ook op hun erf. Maar aan het eind heb je wel dagen dat je iets lust die je niet hebt dus die koop ik maar”.
De burger geeft verder aan dat hij wel heeft kunnen besparen. Ondanks de kosten voor het zorg van mijn groenten heb ik toch kunnen besparen. Inkopen doen voor het onderhoud van mijn planten doe ik niet maandelijks dus daar geef ik ook niet te vaak uit, zegt de burger. ” Wij hebben nu slechts nog zes maanden te gaan voor wij het nieuwe jaar tegemoet komen. Maar ik hoop dat die maanden tenminste iets goed of beter kunnen betekenen voor vele mensen”. Ik heb kunnen offeren om te planten maar velen zijn niet in staat of hebben die ruimte niet. De meeste hun leven bestaan nu uit werken op twee of drie plekken. Ik bewonder die mensen echt maar je gaat doen wat je moet doen om het te kunnen overleven, benadrukt de burger.
