Een recent bericht in Dagblad Suriname schetst een bizarre rechtszaak waarin Anuradha, een bankmedewerker, samen met derden geld ontvreemdde van een bank. Anuradha werd veroordeeld tot een gevangenisstraf en moet de gestolen bedragen terugbetalen. De diefstal werd uitgevoerd door het ontduiken van bankkosten en het bieden van ongekende rentepercentages van 7 tot 10% op vreemde valuta, wat indruist tegen de gangbare rentetarieven in de bancaire wereld.
Wat opvalt aan deze zaak is, dat de rechter de mede-samenzweerders als slachtoffers beschouwt, terwijl zij volgens velen in de praktijk medeplichtigen zijn. Dit roept vragen op over het begrip van medeplichtigheid en slachtofferschap in het rechtssysteem. De betrokkenen brachten namelijk jarenlang hun geld in contanten naar parkeerplaatsen van de bank. Het is ondenkbaar dat zij niet wisten waarmee zij bezig waren. Als zij werkelijk opgelicht waren door Anuradha, waarom hebben zij dan nooit eerder aangifte gedaan bij de politie? Dit gebeurde pas toen Anuradha door een van de betrokkenen mishandeld werd, omdat ze hun geld niet kregen.
De zaak kwam aan het licht nadat Anuradha door deze mishandeling aangifte deed uit angst voor haar leven. Dit roept ook de vraag op waarom de bank zelf geen klacht indiende, terwijl duidelijk bedragen van de bank waren ontvreemd. Hier is een gebrek aan actie en toezicht duidelijk zichtbaar.
Het meest verontrustende aspect is dat het Openbaar Ministerie de medeplichtigheid van de betrokkenen niet verder heeft onderzocht. Deze personen moesten verklaren hoe ze aan het geld kwamen, gezien hun deelname aan illegale transacties. Deze cruciale stap werd echter overgeslagen, waardoor de medeplichtigen vrijuit gingen en alleen Anuradha werd veroordeeld. Dit toont een ernstige zwakte in het systeem van rechtshandhaving en vervolging.
Het is moeilijk te begrijpen waarom het rechtssysteem de betrokkenen als slachtoffers beschouwt in plaats van medeplichtigen. Deze foutieve interpretatie leidt ertoe dat de werkelijke aard van hun misdaden onbestraft blijft. Het lijkt erop dat er een ernstige misser heeft plaatsgevonden in de vaststelling van schuld en medeplichtigheid, waarbij Anuradha als enige zondebok werd aangepakt.
Deze zaak onderstreept de noodzaak voor een meer rigoureuze en kritische benadering door zowel de rechters als het Openbaar Ministerie. Alleen dan kunnen we ervoor zorgen dat gerechtigheid daadwerkelijk wordt gediend en dat niet alleen de pionnen, maar ook de echte machthebbers en medeplichtigen, verantwoording moeten afleggen voor hun daden.
