Het gewicht van het aantal zetels van een politieke organisatie moet in ogenschouw worden genomen bij de toekenning van zetels van de Staatsraad. Mahinder Rathipal, lid van de commissie die de wetsbehandeling moet voorbereiden, vindt dat het onmogelijk is om elke politieke partij in de Staatsraad een zetel toe te kennen. Het gewicht in zetels bepaalt na een wiskundige formule hoeveel zetels een partij krijgt. Deze visie staat haaks op die van Anton Paal, die vindt dat elke politieke partij die in De Nationale Assemblee is vertegenwoordigd, recht heeft op alvast een Staatsraadszetel.
Rathipal vindt dat het onmogelijk is om een partij die 14 zetels heeft behaald, 1 zetel toe te kennen. Die partij kan onmogelijk vergeleken worden met één die slecht 1 zetel toebedeeld krijgt. In zijn visie moet er gewogen worden en naar evenredigheid zetels worden toegekend. Hij onderkent dat door deze methode er partijen zullen zijn die buiten de Staatsraad-boot vallen.  ‘Ik kan dat begrijpen, maar de verdeling zoals in de krant, is ook niet eerlijk. Stel dat je een situatie hebt waarbij er 15 politieke partijen in de DNA zijn vertegenwoordigd, hoe verdeel je dan? Je gaat op een bepaald moment naar de mathematische verdeling moeten kijken.’
Rathipal is het echter met Paal eens als die stelt dat de DNA niet elke keer moet meewerken aan gelegenheidswetgeving. Zo kan elke regering het aantal zetels in de Staatsraad verruimen. Rathipal vindt dat het aantal op 15 moet blijven.
