Asiskumar Gajadien en Guno Castelen sporen de regering aan om belastingverdragen te sluiten met Caricom-landen waarmee Suriname frequent interstatelijk verkeer heeft vanwege de regionale integratie. Deze kanttekening plaatsten de twee volksvertegenwoordigers gisteren bij de openbare behandeling van de ontwerpwet ter goedkeuring van de “Overeenkomst tussen Suriname en Indonesië inzake het Vermijden van Dubbele Belasting en het Voorkomen van het Ontduiken van Belasting met betrekking tot Belastingen naar het Inkomen”. Castelen vroeg zich af hoeveel ondernemers van Suriname geregistreerd zijn in Indonesië en omgekeerd. ‘Terwijl het bekend is dat er actief handelsverkeer is tussen Suriname en andere Caricom-landen.’ De SPA-parlementariër bracht onder de aandacht dat Indonesië recent belastinghervormingen heeft doorgevoerd. Hij vraagt zich af of Suriname van die wijzigingen nota heeft genomen en het belastingverdrag met Indonesië daarop heeft aangepast.
Gajadien merkte op dat belastingovereenkomsten worden aangegaan om investeerders aan te trekken. In dat kader zou Suriname liever belastingverdragen moeten sluiten met landen die sterke financiële instituten hebben, waardoor zij haar imago als investeringsland kan opkrikken. Het heeft geen zin belastingovereenkomsten te sluiten met staten, waar douaneverklaringen op de markt verhandeld worden. Gajadien vindt de behandeling van de wet prematuur. Suriname heeft volgens hem nog huiswerk te maken, daar het nog niet duidelijk is wat het buitenlands beleid van Suriname is naar Indonesië toe. De prioriteiten van dit beleid zijn niet duidelijk. Gajadien is ook van oordeel dat de regering eerst moet werken aan het afronden van de investeringswet, alvorens dit belastingsverdrag in behandeling te nemen.
Castelen en Gajadien waarschuwen de regering ervoor het belastingverdrag in een breder kader te plaatsen, om te voorkomen dat Suriname niet profiteert van de voordelen. Het heeft geen zin de wet door te drukken en op het eind te zitten met een situatie waarbij ondernemers van beide landen gevrijwaard zijn van het betalen van dubbele belasting, maar aan de andere kant ook vrijgesteld zijn van het betalen van belasting. Dit heeft als consequentie dat de sociale lasten van de bedrijven die zich gevestigd hebben in één van de verdragsluitende staten, geheel voor rekening komen voor de Staat Suriname.
