In het smalle Micay-kloof, in het zuidwesten van Colombia, belemmert het territorium van de hardnekkige guerrillagroepen die het gebied als een ministaat besturen, de vredesonderhandelingen tussen de regering en de afgesplitste rebellen van de EMC, die zich niet hebben aangesloten bij het vredesakkoord van 2016 met de FARC. De regio, deel van Cauca, is een van de grootste cocaproducenten van Colombia en is recentelijk het centrum van spanningen geworden na de moord op een inheemse vrouw, wat de regering ertoe bracht een staakt-het-vuren op te schorten en met militaire interventie te dreigen.
De Carlos Patino Front, een harde factie van de EMC betrokken bij drugshandel, controleert dit gebied en voert controles uit op wegen en laboratoria waar cocaïnepasta wordt geproduceerd. De guerrilla’s staan bekend om hun strenge heerschappij, het leggen van landmijnen, en het opleggen van restricties op bewegingen. Ondanks het dreigement van oorlog van de EMC en de zichtbare invloed van de guerrillagroep op het plaatselijke leven, waaronder het bouwen van infrastructuur en het heffen van belastingen op coca en goud, streeft president Gustavo Petro naar een nieuw drugsbeleid dat gericht is op het vervangen van cocagewassen en het richten op grote drugsbaronnen.
De lokale gemeenschap lijkt zich te hebben neergelegd bij de aanwezigheid van de gewapende groep, hoewel sommige inwoners hopen op vrede. De val van de prijs van cocaïnepasta geeft echter een nieuwe uitdaging aan de lokale economie, die sterk leunt op het inkomen uit cocaïne. Ondanks de lastige situatie zijn er plannen om de vredesonderhandelingen in april te hervatten, waarbij de guerrilla’s betrokken blijven, maar toegeven dat het neerleggen van wapens moeilijk zal zijn.
