Pasen is het belangrijkste christelijke feest. De opstanding van Jezus Christus is het fundament van het christelijk geloof.
Voor God is alles mogelijk. Niets is hopeloos. Geen enkele situatie is te problematisch, geen mens te verloren, geen berg te hoog, geen put te diep. En de Here Jezus gaat zelfs nog verder: “Alles is mogelijk voor wie gelooft” (Mk. 9,23). Christus wandelde op water, stopte een storm, vermenigvuldigde brood, wekte doden op. En, zei Hij, wij kunnen hetzelfde en nog meer (cf. Joh. 14,12).
Volgens de Griekse filosofen moest de mens gered worden door kennis en inzicht: als we de problemen maar begrijpen, kunnen we ze ook oplossen. Toen de apostel Paulus in Athene de opstanding van de Here Jezus predikte, botste hij op onbegrip en spot: twee denkwerelden botsten frontaal met elkaar. In het Hebreeuws en christelijk denken staat het hart centraal, niet het hoofd, de liefde en niet de kennis.
De uitdaging om de mens te redden gaat echter veel dieper, want ook ons denken is aangetast. Wij hebben een onvermogen om het goede dat we willen niet te doen en het kwade dat we niet willen, juist wel te doen (Rom.7,19). De oplossing moet dus radicaler zijn. Wij hebben een rotsvast geloof in God nodig, dat Hij door ons ingrijpt in de menselijke geschiedenis. Onze inzet vraagt wel dat wij onszelf verloochenen en het kruis van Jezus dragen (Mk.8,34).
Achter de kruisdood van de Here Jezus zit een hogere logica, die van de liefde: “Niemand heeft grotere liefde dan Hij die zijn leven geeft voor zijn vrienden” (Joh. 15,13).
Maar die belangeloze liefde is juist heel zwaar op te brengen. Onze hardnekkige zelfgerichtheid is de kern van het probleem, niet onze onwetendheid. De oorlogen in Oekraïne en Gaza, de chaos in Haïti wijzen ons pijnlijk op dit onvermogen in de mens om het goede te doen. Daarom heeft de mens een totaal nieuwe geboorte nodig: een nieuw hart en een nieuwe geest. Deze kunnen we alleen krijgen als we een rotsvast geloof in God blijven hebben.
Maar, wat is de relevantie van zo’n geloof in deze tijd? Het lijkt alsof deze conflicten onoverkomelijk zijn, maar dat is niet zo. God is in staat de harten van de mensen om te buigen en zelfs vijanden bereid te krijgen met elkaar in gesprek te gaan en vrede in ontwikkeling te brengen. Het visioen van Jesaja, hoofdstuk 11 moeten wij werkelijkheid maken.
Wat gezegd kan worden van de internationale conflicten geldt ook voor de nationale. Het lijkt alsof de situatie in ons land hopeloos is. Er is angst om de criminaliteit, de armoede grijpt om zich heen en de onderlinge verdeeldheid neemt toe. Mensen raken ontmoedigd door de corruptie en verliezen het vertrouwen in politieke en geestelijke leiders. Instituten die de democratische rechtsstaat moeten waarborgen functioneren niet optimaal. Dit brengt veel mensen ertoe het land te verlaten. Anderen vervallen in een doffe berusting, maar dat is niet het rotsvast geloof dat alles te overwinnen is. Het vraagt dat wij ons onbaatzuchtig blijven inzetten voor ons land en onze medemens.
Ons geloof moet gefundeerd zijn in de Opgestane Heer. Alle tijden hebben hun eigen uitdagingen. Maar de geschiedenis heeft uitgewezen dat niets onoverkomelijk is: we hebben de slavernij gehad, de contractarbeid, de moderne vormen van slavernij. Met de kracht van God zijn we bezig ons eraan te ontworstelen en met een rotsvast geloof zullen we dat ook bereiken. De apostel Paulus wijst ons hierin de weg. Hij leert ons dat wij eensgezind moeten zijn, één van denken, dat wil zeggen dat wij het denken van Christus nodig hebben. De houding die Christus had en heeft, is nodig in ons leven vandaag de dag.
Wij moeten zoals Paulus dat zegt, “één zijn in liefde betoon, één van ziel, één in streven, zonder zelfzucht of ijdel eerbejag; doch in ootmoedigheid de ander uitnemender achten dan zichzelf; en ieder lette niet slechts op zijn eigen belang, maar lette ook op dat van anderen. Laat die gezindheid bij u zijn, welke ook in Christus Jezus was”(Fil. 2,2-5). Dan zal de vreugde van Pasen niet alleen op paasmorgen zijn, maar een begin om iedere dag van ons leven dit wonder te beleven.
Gezegend Pasen.
Het Comité Christelijke Kerken
