De minister van buitenlandse Zaken van Suriname heeft daags terug vriend en vijand verrast met zijn laconieke opmerkingen met betrekking tot de zeer potentiële kandidatuur van een Surinamer, die zich in de OAS uitmuntend heeft geprofileerd als assistent secretaris-generaal. Zelfs in de Guyanese krant Stabroek News wordt de bizarre houding van Lackin afgekeurd. Diplomatieke kringen staan perplex, benadrukt de Guyanese krant. Stabroek haalt aan dat een diplomaat vanuit de USA de krant heeft bericht dat zelfs prime ministers van enkele prominente Caribische landen Ramdien hebben benaderd en hem persoonlijk hun ondersteuning hebben toegezegd. De Guyanese krant schrijft verder dat ‘de Surinamese diplomaat aangemerkt wordt als Caricoms beste kans ooit om de OAS te leiden’. Suriname’s besluit om Ramdien niet te ondersteunen, wordt gezien als verraad. Het relaas van de Buza-minister kwam erop neer dat de Surinaamse regering – uiteraard onder president Bouterse – niet ertoe zal overgaan om de Surinaamse ambassadeur Ramdien die zich moeiteloos handhaaft in de OAS-top, voor te dragen om mee te dingen naar de post van secretaris-generaal. Wat de regering onder president volgens de bewindsman wel zal doen, is vierkant staan achter en zich loyaal opstellen tegenover de kandidatuur van een Guyanees, die gaat voor de tweede post waar onze landgenoot nu een briljante periode doormaakt als de tweede man van de OAS. Reden voor het links laten liggen van een landgenoot en het ondersteunen van een Guyanees is dat onze landgenoot geen ondersteuning geniet van genoeg landen in het Caribisch gebied en Zuid-, Noord- en Midden Amerika. De Buza-minister heeft informeel die voeling gehouden om tot die conclusie te komen nu 2.5 jaar voordat de verkiezingen echt aan de orde zijn. Wat in deze zeer opvalt, is dat de minister van Buitenlandse Zaken van Suriname en wellicht ook de Surinaamse regering onder president Bouterse zich zo neutraal en niet betrokken opstelt tegenover de Surinaamse ambassadeur en tweede OAS-man Ramdien. De president las eens voor dat het in zijn beleid ligt om zoveel mogelijk Surinamers voor hoge posities te laten gaan. Kort daarna zou de Surinaamse ambassadeur bij de VN voorgedragen worden voor de functie van de Caricom secretaris-generaal, maar van tevoren was duidelijk dat deze Surinamer geen wapenfeiten had binnen de Caricom. Nu hebben wij een Surinaamse staatsburger die plat gezegd als ‘vervangende voorzitter’ van de OAS functioneert en zich daarbij meer dan duidelijk en met gemak profileert als een Amerikaanse burger, een wereldburger. In nagenoeg alle landen en in nagenoeg alle zaken heeft de assistent secretaris-generaal zich waardig gepresenteerd om de OAS uit te dragen. Of de secretaris generaal nou draagvlak heeft of niet doet ons inziens niet primair ter zake. Belangrijk is dat wij met zijn allen beseffen dat de ambassadeur in alle opzichten voldoet aan het profiel om glansrijk de rol van de OAS secretaris-generaal te vervullen. Vanuit dat startpunt, dat geen tegenstanders zal kennen, moet de Surinaamse staatsdienaar Lackin zich dienstbaar maken voor het Surinaams belang door het lobbywerk te beginnen. De opgeleide diplomaten zijn er genoeg op Buza om het lobbywerk voor Ramdien op te starten. Het lobbywerk zou tot nu toe informeel alleen door de ambassadeur zijn gedaan en dat is onvermijdelijk als hij diplomatieke contacten heeft in de hele regio. Nu wordt door insiders in de OAS beweerd dat de hoofdschuldigen gezocht moeten worden in Guyana zelf en in de minister van Buza van Suriname. Naar verluidt zouden Guyanese diplomaten, al dan niet in opdracht van hun politieke bazen, leugens hebben verspreid over het draagvlak van Ramdien. Onze veel reizende Buza-minister doet een bar slechte job door zich niet vanuit primaire bronnen te laten informeren, wordt beweerd, maar hij laat zich informeren door Guyanezen. Dat zou de voeling zijn die de man heeft gehouden. Deze Buza-minister heeft hier het bewijs geleverd dat hij met zijn hele zogenaamde ‘Rio Branco’ totaal ongeschikt is om het buitenlands beleid vanuit het algemeen Surinaams belang uiteen te zetten. De minister gebruikt de doorgewinterde Surinaamse diplomaten niet, de minister leunt te zwaar op Buza Guyana. Deze minister laat zijn beleid bepalen door Buza Guyana en zou ook afgaan om alle leugens en halve waarheden van die kant. Guyana wil geen Surinaamse OAS-baas, daarom willen ze dat tegenwerken door een Guyanees trachten te positioneren op de tweede plek. Als ze daarvoor draagvlak vinden, wordt het moeilijk zo niet onmogelijk voor een OAS-baas uit de Caribbean. Beweerd wordt dat de Buza-minister zich heeft laten mis informeren en misleiden en daarvoor alleen al zou hij de laan moeten ruimen, omdat hij daarmee zijn beschikbaar netwerk zou hebben miskend. De Buza-minister maakt zich regionaal onbeschrijfelijk belachelijk met dit verraad naar een potentiële Surinamer. Als er geen draagvlak is in februari 2013, dan moet de regering Bouterse draagvlak maken voor zo een briljante Surinamer. Ramdien zou de Surinamer zijn die het hoogst in een internationale organisatie van formaat heeft gefunctioneerd. En zijn profilering is om trots op te zijn. De houding van Lackin wordt gezien als het zagen aan de poten van de OAS-topper Ramdien die nog 2,5 jaar aanzit. In de diplomatieke wereld zullen zowel Lackin als zijn superieur de president met de nek aangekeken worden, omdat hun houding is tegenover een briljante ‘fellow citizen’. Vreemdelingen zullen extra achterdochtig zijn. Het buitenlands beleid wordt immers bepaald door de president. Nu is ook de vraag of Lackin een fout heeft gemaakt of in opdracht van zijn baas de president heeft gehandeld. Er zijn suggesties die op dat laatste duiden. Het zou o.a. te maken hebben met de Amnestiewet. Maar gesuggereerd wordt dat het ook te maken heeft met de gekke liefde, die is opgebloeid tussen Suriname en Guyana en met name de Surinaamse en de Guyanese president. De Tigri-kwestie is niet meer belangrijk en Guyana is geen bezetter meer van Surinaams grondgebied. Er wordt steeds gesproken over geld en het gezamenlijk exploiteren van de rijkdommen in de betwiste gebieden. Is voor het een het ander beloofd. Is voor het graven van goud en andere economische activiteiten een concessie gedaan? Of heeft Lackin zijn baas voor de gek gehouden? Zoals insiders in de OAS beweren, weten de presidenten alleen wat ze informeel hebben afgesproken als het besluit om Ramdien in de kou te laten van de president is.
