Dat het niet zo goed gaat in het land moge duidelijk zijn. Op alle fronten hebben mensen, organisaties, bedrijven, stichtingen en verenigingen het moeilijk. Hoe vaak lezen we geen berichten op social media dat iets of iemand weer een donatie van het een en ander heeft ontvangen? Ziekenhuizen krijgen medicamenten en zelfs apparatuur gedoneerd, het Korps Politie Suriname krijgt van twee goudbedrijven een politiepost en voertuigen gedoneerd. Zomaar twee recente voorbeelden. Hoe slecht gaat het met het land wanneer zelfs overheidsinstanties goederen gedoneerd moeten krijgen? Het is een teken aan de wand, een teken om je als overheidsinstantie voor te schamen, dat je zelf niet de middelen hebt om bepaalde producten, goederen, materialen aan te kunnen schaffen.
Maar, ook meer en meer zijn het gewone mensen, mensen van de straat, die op social media om van alles en nog wat vragen. Het lijkt erop alsof bedelen het nieuwe normaal is geworden, alsof de mens in dit land niet meer in staat is om zelf zijn of haar boontjes te kunnen doppen. Neen, daarvoor gaat men tegenwoordig wel heel snel naar social media om zo zielig mogelijk om geld en andere zaken te vragen, te bedelen zelfs.
Natuurlijk, het gaat soms om vermeende schrijnende gevallen, maar je vraagt je soms ook af of het bedelen op social media niet een heel gemakkelijke manier is om je eigen portemonnee goed te vullen? Wie controleert immers of gedoneerde gelden en andere zaken wel op de juiste wijze worden besteed en gebruikt, zoals was aangegeven in een bedel-post op bijvoorbeeld Facebook. Maar ja, je geeft mensen toch maar het voordeel van de twijfel, omdat je het zo erg vindt of zelfs medelijden hebt met de persoon die bedelt.
Maar, de haren gaan recht overeind staan wanneer je ziet dat iemand op social media om geld vraagt, bedelt, om een beenprothese te kunnen kopen en daarbij een mooie foto post van een deels geamputeerd been als een soort van bewijs. Het moet niet absurder worden in het land. Burgers zien zich kennelijk genoodzaakt om naar social media te gaan om geld te vragen, zodat ze in staat zijn een of andere prothese te kunnen betalen.
Waar is de ziektekostenverzekering in zo’n geval? Moeten mensen hier hun eigen kostbare protheses zelf betalen….? No kan toch. Het is toch Godgeklaagd dat mensen hiervoor op social media moeten gaan om te bedelen om geld….. dat geeft ernstig te denken over de staat waarin het land verkeert. Niet alleen wegen en bruggen en vele woningen verkeren in een slechte staat van onderhoud, het hele land verkeert in een slechte staat van ‘onderhoud’.
Wordt de financiering van protheses niet gedekt door een verzekering, waarom komt er dan niet vanuit bijvoorbeeld het ministerie van Volksgezondheid een initiatief om een speciaal fonds op te zetten? Een fonds waar mensen een beroep op kunnen doen wanneer zij dringend verlegen zitten om wat financiële ondersteuning waardoor bijvoorbeeld een prothese kan worden betaald of een speciale kostbare medische behandeling kan worden ondergaan die niet door een verzekering worden gedekt.
Bedelen mag nooit het nieuwe normaal worden, laat staan al zijn. Suriname en haar bestuur moeten volwassen worden – ze hebben ook een zorgplicht naar hun volk – en voorkomen dat haar burgers, waar dan ook, gaan bedelen om bijvoorbeeld protheses, een nieuwe koelkast of ‘gewoon’ eten te kunnen kopen. We leven in de 21e eeuw toch….!?
PK
