“Ik kan me nog steeds niet voorstellen, dat er mensen in deze moeilijke tijd zijn die nog SRD 3.000 maandelijks verdienen”, zegt Miguel in gesprek met een redactrice van Dagblad Suriname. De man, die taxichauffeur is, geeft aan dat hij het niet breed heeft, maar dat hij en zijn vrouw toch een alleenstaande moeder vaak helpen.
“Ik maak dagelijks dingen mee over straat als taxichauffeur, maar het enigste dat mij pijn doet is om te zien dat er veel alleenstaanden zijn die het dagelijks proberen te overleven, mannen en vrouwen. De alleenstaande moeder die mijn vroeu en ik ondersteunen heeft twee kinderen, met een vaste baan waarmee zij SRD 3.000 verdient en daarnaast ook nog enkele klusjes moet doen om het te kunnen overleven”, aldus Miguel.
“De alleenstaande dame is een vriendin van mijn vrouw. Ik zie ook dagelijks hoe mijn vouw moeite doet om het beste thuis te doen en ook nog daarvoor haar vriendin te zijn. Mijn vrouw vroeg mij of ik ook kon helpen, bijvoorbeeld haar op het werk zetten en de kinderen ophalen en te zetten.”
“Feit is dat er nog burgers zijn die minder dan SRD 4.000 , en dat is onkan. Hoe verwacht men dat iemand met zo’n inkomen uitkomt? De vaste lasten opgeteld zijn al meer dan salaris en dan heb je nog de huur. Ondanks dat mijn vrouw en ik een andere baan voor haar vriendin hebben gevonden wil zij haar baan niet verlaten, heeft zij nu twee vaste inkomens en probeert ze in haar tijd ook enkel klusjes te doen om wat extra centjes te verdienen. Het gaat hierbij niet alleen om die ene alleenstaande dame, maar om velen die het moeilijk hebben.”
“Ik ben dagelijks over straat en ik zie en hoor alles. Ik hoop dat men wel een verandering brengt in zijn of haar eigen leven. Als iets je niet goed uitkomt, laat het los en doe iets anders. Het is moeilijk een nieuw begin te maken in je leven of zelfs een baan te zoeken, maar als de ene die strop om je hals niet verlicht, laat het gaan. Wij leven in een moeilijke tijd, maar maak het niet moeilijker voor jezelf, dan je het al hebt.”
TM