Na vier jaar van stilte en afwezigheid in de publieke sfeer, lijkt het erop dat de Vrouwenraad Pertjajah Luhur, met de nadering van de verkiezingen, plotseling is ontwaakt uit wat sommigen beschrijven als een “coma”. Deze heropleving roept vragen op over de motivaties achter deze opleving van activiteit en of de plotselinge zichtbaarheid puur te wijten is aan politiek opportunisme.
Een nieuwe missie of oud politiek spel?
De Vrouwenraad, die initieel werd opgezet als een exclusief vrouwelijk orgaan binnen de partij, streeft ernaar een inclusief platform te zijn voor vrouwen, mannen en transgenders van alle achtergronden.
Onder leiding van voorzitter Clarice ‘Toetie’ Abas, wil de raad de sociale potentie en participatie van vrouwen en niet-vrouwen bevorderen door middel van trainingen, cursussen en fundraising activiteiten.
Hun beleidsplan voor 2024-2026 markeert een ambitieuze koers om betekenisvolle doelen te bereiken.
Kritische beschouwing van activiteiten
Terwijl de agenda van de Vrouwenraad lovenswaardig lijkt met een focus op het versterken van vrouwen en hun positie in de samenleving, kan men niet anders dan sceptisch zijn over de timing. De vraag rijst of deze heropleving van de raad echt gericht is op het bevorderen van gendergelijkheid of dat het eenvoudigweg een middel is om politieke punten te scoren in aanloop naar de verkiezingen.
De belofte van een gevarieerd programma met activiteiten is prijzenswaardig. Echter, de ware test zal zijn of de Vrouwenraad haar activiteiten zal voortzetten met dezelfde intensiteit na de verkiezingsperiode, of dat ze opnieuw in de schaduwen zal verdwijnen, wachtend op de volgende verkiezingscyclus.
Vrouwen aan het roer: Een teken van verandering of voorbijgaande illusie?
De roep om een vrouwelijke president en het streven naar grotere participatie van vrouwen in de politiek is nobel. Het is essentieel dat organisaties zoals de Vrouwenraad Pertjajah Luhur de kloof tussen politieke ambities en daadwerkelijke actie overbruggen. Alleen dan kan de kritiek worden weerlegd dat hun ‘wakker worden’ slechts een tijdelijk fenomeen is, aangedreven door de politieke winden.
In een tijd waarin het belang van gendergelijkheid en inclusiviteit steeds meer erkend wordt, is het van cruciaal belang dat initiatieven zoals die van de Vrouwenraad Pertjajah Luhur transparant, consistent, en boven alles, onafhankelijk van politieke manipulatie blijven. De toekomst zal uitwijzen of deze hernieuwde activiteit een blijvende impact zal hebben of slechts een echo is van voorbijgaande verkiezingsretoriek.
