In hedendaagse gesprekken tussen burgers komt een opvallend thema steeds vaker naar voren: het leven wordt door velen beschouwd als een onophoudelijke competitie. Deze constatering reikt verder dan fysieke wedstrijden zoals rennen of zwemmen; het lijkt erop dat velen van ons gevangen zitten in een constant streven om ‘meer’ te hebben dan anderen, wat vaak leidt tot een levensstijl ver boven persoonlijke middelen.
Volgens Roos, een bezorgde inwoner, zien we deze competitie terug in de dagelijkse beslissingen van mensen om elkaar te overtroeven met materiële bezittingen, zoals voertuigen of huisinrichting. “De ene koopt een brommer, en prompt volgt de ander. Hetzelfde gebeurt met bankstellen, auto’s, enzovoort. Een eindeloze competitie”, verzucht Roos.
Dit gedrag heeft volgens haar vaak schulden en financiële lasten als gevolg, terwijl ware tevredenheid en doelgericht leven op de achtergrond raken. Roos pleit voor meer wederzijdse blijdschap en ondersteuning in plaats van rivaliteit.
Jamil, een andere burger, wijst erop dat deze vergelijkingsdrang zich niet beperkt tot één geslacht of leeftijdsgroep, maar een generatieoverschrijdend fenomeen is dat vaak resulteert in onnodige schulden en persoonlijke crises, zoals het uiteenvallen van gezinsstructuren.
“Vaak zie je mensen hun financiële stabiliteit en zelfs hun relaties op het spel zetten, simpelweg omdat ze proberen bij te blijven met hun buren of vrienden”, merkt Jamil op. Hij benadrukt het belang van leven binnen je mogelijkheden en het maken van verstandige keuzes in plaats van zich te richten op het nabootsen van andermans levensstijl.
De teneur van deze gesprekken suggereert dat veel burgers de constante behoefte voelen om hun materiële welzijn met dat van anderen te vergelijken, vaak ten koste van hun werkelijke geluk en financiële gezondheid. De impact van sociale vergelijking op ons welzijn wordt steeds duidelijker en roept op tot reflectie en misschien wel een culturele verschuiving. Moet het leven daadwerkelijk gezien worden als een competitie, of is het tijd om deze cyclus van vergelijking te doorbreken en ons meer te richten op wat ons persoonlijk vervult en gelukkig maakt?
Roos en Jamil benadrukken beiden, dat het essentieel is om af te stappen van constante sociale vergelijking en de druk die dit met zich meebrengt. In plaats daarvan zouden we ons moeten focussen op persoonlijke doelen, tevredenheid en het ondersteunen van elkaar in onze gemeenschap. “Stop met jezelf te vergelijken en je op de proef te stellen. Bewaar die energie voor belangrijke levensuitdagingen en vind uit wat jou gelukkig maakt, niet wat anderen over je denken”, adviseert Jamil.
Zoals beide burgers aanduiden, is het misschien tijd voor een collectieve herbezinning op wat echt waardevol is in het leven.
TM
