In een recente ontmoeting, die leest als een diplomatiek schaakspel, ging Minister Albert Ramdin van Buitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking (BIBIS), in gesprek met de geestelijke zwaargewichten bisschop Karel Choennie van de Rooms-Katholieke kerk en CCK-voorzitter dominee Runaldo Gallant. De crux van de conversatie? De ‘Samoa overeenkomst’, die – u raadt het al – de christelijke gemeenschap in Suriname enigszins de wenkbrauwen heeft doen fronsen sinds de ondertekening op 15 november 2023.
Dus, wat is de boosdoener? Nou, volgens het CCK lijkt het erop dat Europa, in ware koloniale mode, probeert haar sociale moraal en waarden uit te venten aan de ontwikkelingslanden, Suriname inbegrepen. Ah, de klassieke clash van culturen; zullen we ooit leren?
Minister Ramdin, gewapend met diplomatie en mogelijk een thesaurus, verzekerde de geestelijke leiders dat de overeenkomst niet over één nacht ijs is gegaan. Jaren van onderhandelingen hebben geleid tot een document dat, laat hij ons weten, eigenlijk een grabbelton van samenwerkingsgebieden beslaat, van milieu tot handel en veiligheid. Blijkbaar is ‘Samoa’ minder een mensenrechtenverdrag en meer een partnerschap akkoord. Wie had dat gedacht?
Ramdin suste de gemoederen verder door te benadrukken dat Suriname, om de rol van een soevereine staat te spelen, zijn eigen culturele draai aan de uitvoering van de overeenkomst zal geven. Met andere woorden: “We tekenen wel, maar we doen het op onze manier.” Het is een beetje zoals je moeder die zegt dat je je eigen kamer mag inrichten, maar niet vergeet om die lelijke vaas van oma neer te zetten.
De toezegging om de dialoog met alle betrokken partijen voort te zetten klinkt nobel, maar roept ook vragen op. Zullen de volgende vergaderingen leiden tot een wederzijds begrip, of wordt dit een herhaling van het ‘agree to disagree’? En belangrijker nog, krijgt deze ‘Samoa overeenkomst’ de kans om meer te zijn dan een papieren tijger in de reeds complexe jungle van internationale relaties?
Wat het antwoord ook mag zijn, één ding is zeker: de gesprekken tussen minister Ramdin en het CCK zullen waarschijnlijk doorgaan in ronden die meer doen denken aan diplomatieke dansen dan aan constructieve discussies. Zet de popcorn maar klaar, want deze ‘tele-novela’ genaamd ‘Samoa-soap’ is nog lang niet ten einde.
(De Overeenkomst van Samoa is een verdrag tussen de Europese Unie (EU) en de staten in Afrika, het Caribisch gebied en de Stille Oceaan (ACS), die op 15 november 2023 werd ondertekend in Samoa. Deze overeenkomst is de opvolger van de Overeenkomst van Cotonou die in 2000 in werking trad.)
