Surinaamse economie onder de loep: Stabiliteit of stilstand?

In een recente aflevering van “Kal aaj aur kal”, uitgezonden op RBN en Alpha TV, bood Winston Ramautarsing, een gerespecteerd lid van de Vereniging van Economisten in Suriname (VES), inzicht in de actuele staat van de Surinaamse economie. Met een scherpe analyse bracht hij de huidige economische stabiliteit en de toekomstperspectieven aan het licht in een tijd waar globale uitdagingen onmiskenbaar invloed uitoefenen op lokale markten.

De Surinaamse economie, gevangen tussen globale dynamieken en binnenlandse besluitvorming, staat op een kruispunt. Ramautarsing wijdt uit over de valutastabiliteit – een fenomeen dat recentelijk veelbesproken is onder beleidsmakers en burgers. Volgens hem is de schijnbare stabiliteit van de Surinaamse dollar niet alleen te danken aan strak monetair beleid, maar ook aan een afnemende koopkracht onder de bevolking. Deze dwingt tot minder import en daardoor tot een verminderde vraag naar buitenlandse valuta. Bovendien spelen favorabele exportprijzen van goud en olie een cruciale rol in het ondersteunen van de munteenheid.

Vraagtekens bij IMF-felicitaties

Interessant genoeg plaatste hij echter vraagtekens bij de felicitaties van een IMF-delegatie aan de Surinaamse regering voor het succesvol uitvoeren van het aanbevolen programma. Ramautarsing wees op de noodzaak van een krachtiger sociaal programma en de behoefte aan grotere economische veerkracht om daadwerkelijke vooruitgang te boeken.

De zorgen over een toenemende nationale schuld en het uitblijven van significante economische groei vormen een somber decor voor de toekomst. De oplossing? Een transparante en verantwoorde aanpak van het regeringsbeleid. Wat betreft het potentieel voor economische vooruitgang, identificeert Ramautarsing de landbouw, toerisme, en dienstensector als sleutelgebieden. Echter, uitdagingen in beleid en infrastructuur stagneren de vooruitgang.

Een laatste stip op de horizon betreft de geopolitieke situatie tussen Guyana en Venezuela, die indirecte gevolgen kan hebben voor Suriname – vooral met betrekking tot olieproductie, een essentiële pijler voor toekomstige welvaart.

Door Ramautarsing’s analyse wordt duidelijk: ondanks bepaalde positieve signalen staat Suriname voor ingrijpende economische beproevingen. Het vereist een proactieve, doelgerichte aanpak van zowel de regering als betrokken instanties om deze obstakels te overwinnen. De Surinaamse economie staat mogelijk op een keerpunt: zal het stabiliteit of stilstand worden? De tijd zal het leren, maar één ding is zeker: verandering en hervorming zijn onontbeerlijk.

error: Kopiëren mag niet!