De voortzetting van de begrotingsbehandeling in De Nationale Assemblee ontaardde dinsdagmiddag in een ongegeneerd over en weer gescheld en geschreeuw van coalitie- en oppositieleden toen het NDP-parlementslid Claudie Sabajo het woord had genomen. Het parlement was weer eens veranderd in een schreeuwende, ongemanierde kleuterklas.
Mevrouw Sabajo vond het nodig om te beweren dat ‘haar’ district Marowijne ‘stiefmoederlijk’ door de regering Santokhi-Brunswijk wordt behandeld.
Natuurlijk kon iedereen op tien vingers uitrekenen, dat die opmerking om een reactie vroeg van vicepresident Ronnie Brunswijk. Hij maakte klip en klaar duidelijk dat er wel degelijk veel al door de regering in Marowijne is bereikt. Zo benoemde Brunswijk diverse water- en elektriciteitsprojecten. En dat viel weer verkeerd bij Sabajo – bij wie ieder weldenkend mens zich zou kunnen afvragen wat het niveau van de dame is – die beweerde dat de door Brunswijk benoemde projecten allemaal dateren uit de periode regering Bouterse-Adhin. Het vuilsmijten was begonnen en de hele wereld kon online meegenieten van wat zich afspeelde in het Surinaamse parlement.
Het Assembleelid Sabajo liet zich van een kant zien, die niet thuishoort in het Huis der Democratie. Deze vrouw denkt kennelijk politiek te moeten bedrijven door met vuil te smijten en collega’s binnen de coalitie te beschimpen op een laag bij de grondse wijze. Op een moment dreigde Assembleevoorzitter Marinus Bee mevrouw Sabajo uit de vergaderzaal te laten verwijderen. En terecht, want deze dame hoort met al haar geschreeuw en ongefundeerde uitspraken niet thuis in een parlementaire setting.
“Niets zinnigs”
Het ABOP-Assembleelid Edgar Sampie ging zelfs zo ver door te zeggen, dat Sabajo niets zinnigs had gezegd in haar betoog. Sampie zei met zoveel woorden dat de fractievoorzitter van de NDP beter iemand aan het woord had kunnen laten die wel zinnige dingen had kunnen zeggen.
Toneelstuk met veel drama
De begrotingsbehandeling veranderde in een toneelstuk met veel drama.
Assembleevoorzitter Bee had moeite om zijn kleuters in bedwang te houden. Een van zijn schreeuwende kleuters was weer het NDP-Assembleelid Ebu Jones, van wie eigenlijk iedereen wel gewend is dat hij altijd hysterisch schreeuwt. Bee: “Meneer Jones, u was gisteren niet aanwezig bij de begrotingsbehandeling en nu bent u er wel en begint u meteen weer de vergadering te verstoren.”
Ook NDP’er Melvin Bouva wist zich niet te beheersen en viel zijn Assembleevoorzitter aan. Bouva, zelf ooit vicevoorzitter van het parlement, dacht Bee op zijn nummer te zetten door te beweren dat hij de vergadering niet goed leidde. De ergernis droop er vanaf. Het aanzien en inhoudelijk niveau van de Assemblee daalde per iedere seconde.
Bedreigd
Uiteindelijk beweerde herrieschopster Sabajo dat ze zich bedreigd voelde door de vicepresident en dat iedereen dat moest weten voor het geval er iets met haar zou gebeuren. Vicepresident Brunswijk vond de woorden van Sabajo misleidend. “Ik heb niemand bedreigd.”
Kortom, drama, drama.
Al met al leek er geen sprake meer te zijn van een begrotingsbehandeling, maar meer om een intimiderend steekspel over en weer en uiteindelijk over en weer geruststellende woorden om te trachten de gemoederen te bedaren.
Bee eindigde de ‘discussie’ met de woorden, dat hij niemand meer het woord zou geven.
PK
