Een recente ontwikkeling in de Surinaamse economie wekt opzien onder economen en werkenden. Terwijl hoogopgeleide professionals met een HBO-opleiding naar verluidt ongeveer SRD 8.000 verdienen, een loon dat hen aan de rand van armoede brengt, lijken ongeschoolde arbeidskrachten zoals schoonmaaksters die geen specifieke training hebben ontvangen, aanzienlijk meer te verdienen.
De paradoxale loonkloof heeft geleid tot een golf van onrust en debat over de richting waarin de economie zich beweegt. “Het is een duidelijk teken van wanorde wanneer mensen die jaren aan scholing hebben besteed, zich in financiële onzekerheid bevinden, terwijl die zonder specifieke vaardigheden of opleidingen van de situatie profiteren,” stelt economisch analist Michel .
De aanhoudende ongelijkheid wordt verder verergerd door de dubbele munteenheid binnen de economie. Diensten en producten die geprijsd zijn in US dollars zorgen ervoor dat betrokkenen financieel voordeel behalen, terwijl degenen die aan de SRD zijn gebonden worstelen met de devaluatie van de munteenheid en de dreiging van faillissement.
Volgens Vandenbroek is het tijd voor een radicale verandering. “De oplossing kan liggen in de volledige dollarisering van de economie. Dit zou een uniforme basis creëren voor alle economische transacties en iedereen een duidelijk begrip geven van waar ze financieel staan”, aldus Michel.
Toch blijft de vraag hoe zo’n transitie kan worden beheerd zonder grote onrust of economische schokken. De Surinaamse regering staat voor de grote uitdaging om stabiliteit en vertrouwen te herstellen, terwijl ze gelijktijdig de economische groei stimuleert ten bate van de gehele bevolking. De huidige status quo vormt een onhoudbare situatie die, indien onbehandeld, de socio-economische kloof alleen maar zal vergroten.
