Moet de politieke Messias nog komen? (Deel 8)

Zoektocht naar Legitimiteit: De wereld worstelt met de fundamenten van echte democratie

Inleiding

Politieke partijen en personen hebben altijd ideologieën gebruikt die al bestaan of overgenomen zijn van kolonisatoren, en deze naar eigen inzicht hebben aangepast zonder echt uniek te zijn. Deze systemen hebben gefaald om een eigen, succesvolle ideologie te creëren, resulterend in moreel en economisch stagnatie voor de natie. Veel mensen hebben het land al verlaten en anderen kunnen volgen als ze de kans krijgen. De schrijver wil in een serie artikelen bouwstenen voor een nieuwe ideologie presenteren, gebaseerd op de gedachtegang van een door de kolonisator vermoorde originele denker. Hierbij wordt de vraag gesteld of een politieke ‘messias’ succesvol welzijn en welvaart kan brengen, of ten onder zal gaan door machthebbers die vasthouden aan een falend systeem omwille van zelfbehoud in tijden van armoede.

Het instrument van de overheid: De crisis van autoriteit en representatie

In de hedendaagse wereld worstelt de mensheid met een van de meest ingrijpende politieke vraagstukken: de vorm en functie van het regeringsinstrument. Het probleem van gezag en de organisatie van de politieke wil in moderne samenlevingen heeft geleid tot diepgaande conflicten, niet alleen tussen landen maar ook binnen de kleinschalige dynamiek van gezinnen. Met de evolutie van onze samenlevingen is deze kwestie alleen maar urgenter geworden.

Op mondiale schaal zien we hoe gemeenschappen worstelen met de gevolgen van onzekerheid en lijden onder foutieve politieke structuren. Tot nu toe heeft niemand een definitief en algemeen geaccepteerd antwoord gevonden op de vraag hoe echte democratie kan functioneren in de complexiteit van onze tijd.

De politieke systemen van vandaag zijn het resultaat van een machtsstrijd over wie het regeringsinstrument in handen moet hebben. Deze strijd manifesteert zich in verschillende vormen, van vreedzaam tot gewelddadig, en kan gaan tussen klassen, sektes, stammen, politieke partijen of individuen. Het eindigt altijd met een machtsovername door een bepaalde groep en de ondergang van de volkssoevereiniteit – een nederlaag voor ware democratie.

In veel gevallen leidt deze politieke strijd tot de verkiezing van een bestuursorgaan dat slechts een nipte meerderheid van de stemmen behaalt, waardoor het de rest van de bevolking, de minderheid, dicteert – een systeem dat verre van democratisch is. Dit patroon wordt herhaald wanneer een kandidaat die slechts een relatieve meerderheid van de stemmen behaalt, ten koste van anderen die gezamenlijk een grotere aanhang vertegenwoordigen, toch wordt uitgeroepen tot de legitieme en democratische winnaar. Dit legt de basis voor een dictatuur verhuld als democratie, een fenomeen dat helaas wijdverbreid is binnen de huidige politieke orde.

De werkelijkheid van politieke systemen overal ter wereld is dat ze in essentie dictatoriaal zijn, ondanks dat ze de pretentie hebben van een democratische façade. Deze constatering nodigt uit tot een herbezinning op de grondbeginselen van politieke vertegenwoordiging en de zoektocht naar een systeem waarin de stem van het volk echt gehoord en gerespecteerd wordt, zonder de vervorming die nu vaak plaatsvindt. De vraag naar hoe een dergelijk systeem eruit moet zien, blijft een van de meest prangende uitdagingen voor de toekomst van onze wereldwijde samenleving.

Humbert P.

error: Kopiëren mag niet!