De afgelopen week is een zeer gedurfde stap gezet door de Zuid-Afrikaanse regering om de regering van Israël in de oorloog tegen Palestina te beschuldigen van Genocide. De rechters bij het Internationaal Gerechtshof te Den Haag zijn al voor de eerste keer bij elkaar gekomen. Daarbij is bericht dat de regering van Israël op de eerste dag heel zwak uit de bus is gekomen. Dat komt, omdat de regering van Israël zich nooit eerder in een rechtszaak heeft moeten verantwoorden voer wat ze aan het doen zijn met het Palestijnse volk.
Ook bij de VN hoeven ze die verantwoording niet af te leggen. Dat komt omdat Israël, in alles wat dit land doet met de Palestijnen, onvoorwaardelijk wordt verdedigd en beschermd door de Amerikaanse regering, ongeacht welke partij aan de macht is. Tot de vaste ondersteuners van Israël behoort ook het Verenigd Koninkrijk, de mogendheid die verantwoordelijk is voor het leggen van de kiem van het Palestijns conflict middels de Balfour-verklaring in de jaren ’40 toen ze fysiek uit het bezette gebied in het Midden-Oosten vertrok.
Israël moet zich nu voor het eerst verantwoorden over de misdaden die ze aan het begaan zijn met de Palestijnen. Deze daden zijn reeds ettelijke keren in verschillende VN-resoluties afgekeurd, maar het heeft nooit tot een zaak bij het Internationaal Gerechtshof geleid. De Palestijnen die primair Arabieren en secundair voor een groot deel ook nog moslims zijn, zijn gedurende decennia in de steek gelaten door de Arabische en de zogenaamde moslimlanden. Integendeel is te zien dat de vriendschappelijke betrekkingen en de mate van vriendschappelijkheid tussen de grote landen als Saoedi-Arabië en Israël in de afgelopen jaren alleen maar is toegenomen. Dat komt onder meer omdat deze landen uiteindelijk de kant kiezen van de grote onvoorwaardelijke ondersteuner van Israël, namelijk de Verenigde Staten.
Het land Zuid-Afrika wordt over het algemeen geroemd voor de stap die het heeft genomen om de misdaden van het Israëlisch leger aan de kaak te stellen bij het Internationaal Gerechtshof. Intussen is bekend geworden dat in de strijd om het Palestijnse volk weg te vagen of geheel te verdrijven uit het gebied dat uiteindelijk Israël zal worden, alleen al 10.000 kinderen zijn vermoord. Ook zijn er heel veel kinderen die hun ledematen hebben verloren en met een beperking en verminderde economische kansen door het leven moet gaan.
Er zij gebieden in de wereld die zodanig neutraal zijn dat ze geen reden hebben om deze of gene partij in deze ongelijkwaardige oorlog goed gezind te zijn. Deze landen kunnen een verschil uitmaken door vanuit hun neutrale rol meer prominent naar voren te komen en hun stem te laten horen. Een zo een gebied is bijvoorbeeld de Caribische Gemeenschap (Caricom). We zien echter dat deze landen onbewust zijn van hun rol in vredesprocessen in de wereld, ondanks het feit dat er in het gebied landen zijn met een behoorlijk goed ontwikkelde internationale diplomatie. Die landen zijn bijvoorbeeld Jamaica, Trinidad en Barbados. Het kader is ook in deze landen aanwezig om zich dichter bij dit soort conflicten te plaatsen, zonder zich politiek in de strijd te mengen en partij te kiezen. Opvallend in Suriname is de omhelzing van een groep die zich moslim noemt en een Joodse kerkgenootschap in Suriname, zonder daarbij iets te zeggen over de vernietigingen die al gaanden waren in Palestina enkele maanden terug. Deze omhelzing – die ook vertaald is als een ondersteuning van Israël en de USA – is gecompenseerd door protesten van moslimgroepen die petities hebben ingediend bij de voorzitter van DNA.
Israël wordt nu beschuldigd van genocide, dat is heel eenvoudig uitgelegd het uitmoorden van het volk dat zich het Palestijnse volk noemt, met het gevolg dat dit volk op den duur niet meer zal bestaan (in het betreffend gebied) op de wijze zoals het nu bestaat.
Genocide is een ander woord voor volkenmoord, de misdaad van stelselmatige en opzettelijke uitroeiing van een etnische groep, of van een deel daarvan. Genocide is een bijzondere en massale vorm van buitengerechtelijke executies of democide. Het valt onder de grotere categorie van misdrijven tegen de menselijkheid, zoals gedefinieerd in het Statuut van het Internationaal Strafhof (1998).
De term genocide werd in 1944 voor het eerst gebruikt door de Poolse jurist Raphael Lemkin, die ook het Genocideverdrag (1948) voorbereidde. De bekendste genocide van de 20e eeuw is de Holocaust, de moord op Europese joden door nazi-Duitsland, maar daarvoor en daarna zijn er vele gevallen van genocide geweest. Voorbeelden zijn de massamoorden op Armeniërs (tussen 1895 en 1927) en op inheemse volken. De politiek gemotiveerde hongersnood in Oekraïne (Holodomor) van de jaren dertig werd in 2006 door het Oekraïens parlement officieel als genocide erkend. Het conflict rond Biafra in Nigeria kostte tussen 1967 en 1969 een miljoen levens. Als gevolg van de etnische spanningen tussen Hutu’s en Tutsi’s in Burundi kwamen sinds 1962 circa 800 duizend mensen om het leven.
Genocidaal was ook de regering van Irak die binnen enkele jaren, vooral in 1988, honderdduizend of meer Koerden vermoordde. In de oorlog in voormalig Joegoslavië waren er genocidale praktijken tegen Bosnische moslims, zoals etnische zuiveringen en massale verkrachting.
De genocide die zich tussen april en juni 1994 voltrok in Rwanda kostte ten minste een half miljoen levens. Na 2000 was er sprake van genocide in onder meer Darfur (Oost-Sudan) en de Democratische Republiek Congo. In Oost-Congo zouden volgens Minority Rights Group International speciaal de Pygmeeën slachtoffer zijn geworden van grootschalige moorden en verkrachtingen. De term ‘genocide’ wordt soms betwist. Denk hierbij aan de Armeense genocide en Darfur, of aan de onderdrukking van de Oeigoeren in China. Meer dan een miljoen moslims (met name Oeigoeren) worden in de Oeigoerse autonome regio Xinjiang zonder enig proces vastgehouden in interneringskampen. Daar is onder meer sprake van gedwongen arbeid, sterilisatie, gedwongen abortus, verkrachting, marteling, medische experimenten en hersenspoeling. Amnesty en de Verenigde Naties hebben dit bestempeld als mogelijke ‘misdaden tegen de menselijkheid’. Verschillende westerse landen, waaronder de VS, het VK en ook Nederland, hebben de behandeling van de Oeigoeren door China als genocide bestempeld. Door academici wordt ook wel gesproken van gedwongen assimilatie of culturele genocide.
