Inleiding
Politieke partijen en personen hebben altijd ideologieën gebruikt die al bestaan of overgenomen zijn van kolonisatoren, en deze naar eigen inzicht hebben aangepast zonder echt uniek te zijn. Deze systemen hebben gefaald om een eigen, succesvolle ideologie te creëren, resulterend in moreel en economisch stagnatie voor de natie. Veel mensen hebben het land al verlaten en anderen kunnen volgen als ze de kans krijgen. De schrijver wil in een serie artikelen bouwstenen voor een nieuwe ideologie presenteren, gebaseerd op de gedachtegang van een door de kolonisator vermoorde originele denker. Hierbij wordt de vraag gesteld of een politieke ‘messias’ succesvol welzijn en welvaart kan brengen, of ten onder zal gaan door machthebbers die vasthouden aan een falend systeem omwille van zelfbehoud in tijden van armoede.
Een toekomst waar land gemeenschappelijk erfgoed is
Grondbezit geherdefinieerd
In een revolutionaire wending binnen het denken over bezitsrechten, omarmt de nieuwe socialistische samenleving de overtuiging dat land niet in privé-eigendom kan zijn. Ze propageert een systeem waarbij de vruchten van de aarde voor iedereen toegankelijk zijn onder de voorwaarde van persoonlijke betrokkenheid en inzet, zonder het exploiteren van anderen.
Duurzaamheid en toegankelijkheid
Door de geschiedenis heen is land een bron van macht en conflict geweest, maar in dit nieuwe model is de aarde een gemeenschappelijke bron die ons allen voedt en onderhoudt. De nadruk ligt op duurzaam gebruik en het waarborgen van de toegang voor huidige en toekomstige generaties zonder de noodzaak van loonarbeid.
Nieuwe socialistische principes in praktijk
Geen uitbuiting van arbeid meer. In deze maatschappijvisie verzekeren individuen hun materiële behoeften door zelfvoorzienend te zijn, als partner in een collectieve onderneming, of door diensten te bieden voor het algemeen belang. De nieuwe economie stimuleert productieve inspanningen rechtstreeks verbonden aan de behoeften en verwerpt praktijken van winstmaximalisatie ten koste van anderen.
Rechtvaardige verdeling en economische activiteit
Elk individu heeft het recht zijn persoonlijke rijkdom op te bouwen, maar slechts tot een niveau dat zijn behoeften vervult. Het idee van accumulatie ten koste van anderen wordt verworpen. Daarmee wordt een samenleving nagestreefd waar economische activiteit welvaart creëert zonder uitbuiting en zonder generaalsverdeling van rijkdom.
Loonarbeid versus eigenaarschap
Het systeem richt zich op de motivatie van de arbeider, die in de huidige staat ontbreekt bij loonarbeid. In de nieuwe socialistische samenleving zijn de arbeiders toegewijde partners, waarmee een hogere inzet en productiviteit wordt bevorderd. Loonarbeid, die de persoon slechts ziet als middel tot productie, wordt als contraproductief beschouwd.
Casus: De waarde van werk herbeoordeeld
Het verschil in motivatie is duidelijk bij het vergelijken van arbeiders die voor de gemeenschap werken, voor particuliere bedrijven, en die als zelfstandigen aan de slag zijn. Waar de gemeenschapsarbeider en de loonarbeider een gebrek aan stimulans kunnen ervaren door ontoereikende beloning, vindt de zelfstandige de motivatie in het directe voordeel van zijn arbeid.
Conclusie: Een toekomst van samenwerking en gelijke kansen
De nieuwe socialistische maatschappij stelt een radicale transformatie van onze relatie met werk en land voor. De verhalen van arbeiders binnen verschillende economische structuren illustreren de noodzaak van een systeem dat iedereen aanmoedigt om met enthousiasme en toewijding bij te dragen, vrij van de ketenen van uitbuiting en onevenwichtige rijkdomaccumulatie. Het ideaal is een samenleving waar ieder individu vrij is om te leven, te werken en te genieten van de vruchten van de aarde in harmonie met de omgeving en elkaar.
Humbert P.
