Er wordt vanuit de zijde van de veroordeelden, door mensen die hun loyaliteit willen bewijzen en tonen aan eerstgenoemden, verkeerde informatie de wereld in gestuurd met betrekking tot het eindvonnis in het 8 Decemberstrafproces. De indruk wordt gewekt alsof het vonnis niet uitvoerbaar, dus de gevangenneming niet uitvoerbaar is, omdat de strafexecutie ten aanzien van de veroordeelden op basis van de Amnestiewet, zou zijn uitgesloten.
De Amnestiewet is al enkele keren in Suriname aangepast. De personen die in de media verschijnen en op de radio wetsartikelen lezen, zijn geen juristen. Opvallend is dat een jurist uit het NDP-kamp openlijk het niet eens was met een zogenaamde boutist die ook straatdammer is, en dat hij tijdens een radioprogramma dat live op FB werd uitgezonden, werd weggeroepen via de telefoon en dat hij na zijn gesprek niet meer in het live-programma terugkeerde. Opvallend is dat geen juristen met deze misinformatie komen, maar personen die selectief halve informatie brengen op de radio. De wijzigingen van de wet worden niet behandeld. Ook de uitspraak van het Constitutioneel Hof wordt niet genoemd.
Het Vredesakkoord van Kourou is een vredesovereenkomst getekend op 21 juli 1989 door de regering van Suriname en het Junglecommando van Ronnie Brunswijk. Het akkoord van Kourou behelsde onder andere amnestie voor alle strijders. In 1992 werd de Amnestiewet van kracht nadat het Vredesverdrag was getekend. De amnestie die onderdeel was van het Vredesakkoord betrof een aantal strafbare feiten gepleegd door de strijders en de troepenleiders. Het ging concreet om strafbare feiten gepleegd tussen 1 januari 1985 en 20 augustus 1992. Het gaat om strafbare handelingen tijdens de Binnenlandse Oorlog. Opmerkelijk is wel dat de mensenrechtenschendingen van Moiwana, niet vielen onder de Amnestiewet.
Op 19 maart 2012 werd door parlementariërs van de NDP, PALUen PL een wetsvoorstel voor amnestie voor de Decembermoorden ingediend. De Amnestiewet zou betekenen, dat het Decembermoordenproces zou worden gestaakt; de Amnestiewet was ingediend met het oogmerk de verdachten van de Decembermoorden te vrijwaren van strafrechtelijke vervolging dan wel op de tenuitvoerlegging van een vonnis te blokkeren. Ondanks de kritiek werd op 4 april 2012 wet ter verruiming van de Amnestiewet aangenomen. Ook parlementsvoorzitter Jennifer Simons stemde voor het wetsvoorstel. In de Memorie van Toelichting op de aanpassing van 2012 van de Amnestiewet staat, dat amnestie voor de Decembermoorden nodig is ‘om te zorgen voor maatschappelijke rust in Suriname en om de ontwikkeling van Suriname te accelereren’.
Op 9 juni 2016 bepaalde de Krijgsraad dat de Amnestiewet ongeldig was, en dat het proces tegen de verdachten door zou moeten gaan. Als hoofdargument werd aangevoerd dat de wet tijdens een lopend proces was aangenomen. Als gevolg van de acties van de president, die zich beriep op artikel 148 van de Grondwet van Suriname, vroeg aanklager Roy Elgin op 30 juni 2016 aan de Krijgsraad om het proces te stoppen. Deze gaf daarop te kennen het proces te verdagen naar 5 augustus datzelfde jaar. De stukken van Elgin die een ander doel hadden, worden nu ook op de radio voor andere doeleinden misbruikt.
In mei 2020 hadden o.a. DNA-leden van de NDP een verzoek aan het Constitutioneel Hof gericht vanwege de discussie in de samenleving over eventuele strijdigheid van de gewijzigde Amnestiewet met grondrechten en verdragen. Het vonnis van het Constitutioneel Hof in 2021 bepaalde dat de verruiming van de Amnestiewet van 5 april 2012 strijdig is met internationale verdragen die Suriname heeft getekend. De Amnestiewet is in een openbare zitting in strijd verklaard met de Grondwet, het Inter-Amerikaans (OAS) Verdrag voor de Rechten van de Mens en het Internationaal Verdrag inzake Burger en Politieke Rechten (BUPO-Verdrag). Het Hof heeft alleen getoetst of de wet in strijd is met verdragen of niet. Als de wet in strijd is, dan is ze nietig. Daaruit kan geen kracht worden ontleend en behoort het geen consequenties te hebben.
Daaropvolgend trok De Nationale Assemblée de wet van 2012 op 27 augustus 2021 in. De mensen praten dus op de radio over een wet waarvan de artikelen ongeldig en nietig zijn en die bovendien ook nog is ingetrokken.
De incorrecte informatie wordt verspreid met een zeker doel. Het gehoor van het betreffende radioprogramma bestaat, te oordelen naar het niveau van de reacties, niet uit een bepaald geschoold segment van de bevolking. Het is het ongeschoolde segment dat heel gemakkelijk gelooft in verhalen die men wil geloven. Kwalijk is wel dat personen met een academische scholing, maar niet in de juridische richting, kracht bijzetten aan de misvattingen die men de massa instuurt.
Opvallend is ook dat het nogal beluisterde programma, geen objectieve juristen die op de hoogte zijn van de amnestiewetgeving uitnodigt om een gebalanceerd verhaal aan het gehoor te presenteren. Kwalijk is ook dat geschoolde personen van wie wordt verwacht dat bij hen de ratio zal zegevieren, aangeven dat er oorlog zal uitbreken als men ondanks een vermeend in werking zijnde Amnestiewet, zal proberen veroordeelden in te rekenen. Dan na war ini a kondre, dat is op de radio gezegd, bijvoorbeeld door een voormalige Justitie-minister die binnen een maand afgezet moest worden omdat hij Chinese ondernemers had aanbevolen om iedereen die verdacht rondhangt in hun winkel, af te schieten (sutu deng trowe). Het leek alsof de minister toen propageerde het afschieten van dieren die de aanplant van boeren zouden vernietigen.
Kortom, er wordt stemming gekweekt voor ‘war ini a kondre’ op basis van wetten waarvan de bepalingen ongeldig en nietig zijn en op een wet van 2012 (verruiming reikwijdte van een wet) die ook nog is ingetrokken. Wat wordt gepropageerd is dus anarchie. Voor vrijwaring van de veroordeelden van straf in een gevangenis moeten andere middelen worden aangewend die wel aanwezig zijn, uiteraard na goede motivering, wat ook niet onmogelijk is.
