Angst-en dreigcultuur  

In vele landen is er toenemende vernielzucht te zien. Er wordt niet meer gecommuniceerd maar bedreigd en geweld gebruikt. Mensen verzinnen allerlei excuses om te kunnen vernielen. De redenen die men opgeeft  om dit gedrag goed te praten, zijn woede, ontevredenheid, verveling, er wordt zelfs voor de lol vernield. Vooral jongeren kicken op vernielen. Natuurlijk worden er alleen maar spullen van anderen of van het land vernield. Men zal nooit zijn of haar eigen spullen vernielen. De vernielingsdrang is zelfs zo groot dat men er plezier in heeft om een ander letterlijk de vernieling in te trappen. 

Kijk maar hoe vaak het voorkomt dat een groep jongeren schopt en trapt naar een weerloze figuur op de grond. Dit zijn vooral externaliserende gedragingen, omdat ze naar buiten toe en op anderen gericht zijn. Mensen uiten op een extreme manier hun emoties, vaak als gevolg van een tekort in vaardigheden om controle te houden over gevoelens. Daarbij kun je denken aan schreeuwen, schelden, dreigen en agressie richting anderen.

Wat is de wortel van al deze vernielzucht?  Bij volwassenen zijn de oorzaken dat men soms gewoon de media wil halen, de publieke opinie wil beïnvloeden, woede wil ventileren of solidariteit tonen.                                                                                        

Als protestacties op goed onderbouwde argumenten berusten, kan men daar respect voor opbrengen. Echter protesteren met het doel om te intimideren, anderen pijn te doen en de spullen van anderen te beschadigen, verdient geen respect, verliest aan waarde en oogst alleen maar minachting. Het zijn vaak vooral mensen die niets van hun leven hebben gemaakt, die de spullen van anderen vernielen. Ze hebben namelijk niets te verliezen.                                                         

En soms worden mensen zelfs simpelweg betaald om met actie voeren een ander te beschadigen.                                                                                                                    

Angst voor globalisering is vaak de oorzaak van veel wat we nu zien gebeuren. Aan beide kanten, zowel bij terroristen als bij degenen die overreageren op de dreiging van terreur, is er sprake van hevige angst.’ Angst zaaien is het middel geworden om te intimideren.                                                                                                                       

In Suriname heerst er vanaf de jaren tachtig een angst- en dreigcultuur en daar is Bouterse debet aan. De dreiging kwam eerst van de militairen en later heeft men bewust de gevaarlijkste wapens uit de kazerne achterover gedrukt om bij overvallen te gebruiken om zo angst te zaaien. Zolang deze wapens in de samenleving circuleren, zal het de huidige regering niet lukken om rust in het land te brengen.                                                                                                                                                          

Ook tijdens het Bouterse proces waren er weer dreiggeluiden te horen. Hoewel Bouterse de veroorzaker is van de angst en dreig cultuur in het land, zijn het zijn aanhangers die deze angst blijven voeden met kreten als: ”De strafeis uitspreken, is nog niets, laten ze proberen om hem op te pakken, niemand durft Bouterse op te pakken.” Zijn aanhangers kopiëren de dreigtaal van hun leider en benadrukken zo dat iedereen bang moet zijn voor Bouterse. Deze helers zijn dus erger dan die ene steler daar zij deze angst cultuur in stand houden.  Door deze opstelling van zijn aanhang krijgt ons land extern een sticker opgeplakt van een bananen republiek zonder rechtssysteem.                                                                      

Injustice in your own country hurts the most.

Men maakt onterecht een bijzonderheid van Bouterse, terwijl hij gewoon een Surinamer is die enkele jaren een topfunctie heeft bekleed, toen de fout in is gegaan en daarom moet worden berecht als iedere Surinamer die een misdrijf heeft gepleegd.                                                                                                                

Een blik in de wereld laat zien dat mensen er niet voor terugschrikken om hun eigen land kapot te maken. In vele landen is dit vernietigende fenomeen te zien.  Ondanks dat er een president in het land aanwezig is, lukt het een corrupte figuur toch om een kleine aanhang achter zich te krijgen en angst te zaaien. Geld speelt hier een grote rol. Hij plaatst zijn mannetjes op strategische plaatsen en houdt zo grip op de samenleving. Het gaat hier puur om bevrediging van zijn honger naar macht. 

Zijn aanhang staat continu voor de keuze, liefde voor je land of loyaliteit aan een zogenaamde held. Iemand die zegt van zijn land te houden en het beste met zijn land voorheeft, zal zijn land niet vernielen.                                                                         Samen kunnen we de angst- en dreigcultuur die ons land in z’n greep heeft ten grave dragen. We hoeven ons slechts te verenigen. De keuze is aan het volk.                                                                                               

When citizens are united, there’s no wrong that cannot be fixed.

People who love their country are the onces who can change it. (Barack Obama)

Josta Vaseur

error: Kopiëren mag niet!