De Surinaamse gemeenschap is op zaterdag 23 december jl. geconfronteerd met een zeer tragisch ongeval in de Puruguduvallen bij de oorsprong van de Marowijnerivier, nabij de samenvloeiing van de Lawa- en de Tapanahonirivier. Bij dit ernstig ongeval hebben vier kinderen, allen meisjes uit één gezin, het leven gelaten door de verdrinkingsdood. Inmiddels zijn op 25 december alle vier lichamen geborgen.
De Stichting A Marron KOMPAS condoleert de nabestaanden en wenst hen veel sterkte toe in deze zeer moeilijke en droevige dagen. Onze condoleance gaat op de eerste plaats uit naar het Grootopperhoofd der Aucaners, het Stamhoofd der Aluku’s, de gemeenschap van Maripasula aan de Lawarivier en de gemeenschappen van de dorpen Wan Finga en Mooitaki aan de Tapanahonirivier. Daarnaast gaat de condoleance naar de totale Marronstammen der Aucaners en Aluku’s. Moge de Allerhoogste en onze voorouders u allen kracht geven om deze moeilijke periode te doorstaan en verder te gaan met uw leven tot verheffing van land en volk.
Met dit zeer tragisch ongeval worden wij als land wederom met de feiten op de neuzen gedrukt dat het transport te water in het binnenland nog steeds op zeer gevaarlijke en primitieve wijze plaatsvindt, vanwege het feit dat geen van de drenkelingen een reddingsvest aan had. Notabene betreft dit een geregistreerde taxiboot die de route regelmatig onderhoudt met toestemming en goedkeuring van de Franse autoriteiten. De stichting kan zich daarom niet voorstellen dat zo een boot niet voorzien is van reddingsvesten om het leven van passagiers te garanderen bij een eventueel ongeval op het water. Het is daarom zeer onverantwoordelijk en verwerpelijk om passagiers op een dergelijke wijze over de watervallen en stroomversnellingen te vervoeren, waarbij bij een eventueel ongeval hun leven niet gegarandeerd is.
De stichting vraagt daarom zeer dringend aan de Surinaamse zowel Franse autoriteiten om hun verantwoordelijkheden in deze te kennen en te nemen, door een tweesporenbeleid te ontwikkelen en uit te voeren, waardoor er in de toekomst herhaling van zo een zeer tragisch ongeval onmogelijk wordt gemaakt en de plaatselijke gemeenschappen mogen rekenen op verantwoordelijk en veilig riviertransport naar hun plaats van bestemming.
Op de eerste plaats moeten de overheden de bootslieden wettelijk verplichten om te allen tijde reddingsvesten in hun boten te hebben en de passagiers verplichten de reddingsvesten te dragen. Elk passagier die geen reddingsvest wil dragen moet uit de boot gezet worden. Deze zaken moeten deel uitmaken van de uitgegeven vergunningsvoorwaarden.
Op de tweede plaats moeten de overheden de passagiers bewust maken van het belang van dragen van reddingsvesten. Daarbij moet er een zodanig bewustwording bij de passagiers op gang komen dat zij boten die geen reddingsvesten aan boord hebben zullen vermijden. Het ontwikkelen van animatiefilms in de plaatselijke talen met voorbeelden van ongevallen met en zonder reddingsvesten zal zeker bijdragen aan het vergroten van het bewustzijn onder de plaatselijke gemeenschappen, waardoor zeer tragische ongevallen niet meer zullen plaatsvinden.
Uitkijkend naar de concrete effectieve acties van de autoriteiten, verblijf de stichting met een droevige Kerstgroet.
Met vriendelijke groeten,
De Stichting A Marron KOMPAS Suriname & Europa
Namens deze,
Dhr. Leo Brunswijk, Voorzitter Suriname
Dhr. Eric Brunswijk, Voorzitter Europa
Dhr. Ruben Ravenberg, Algemeen Secretaris
