In de ideale wereld van het onderwijs streven we ernaar dat elke leerling de school verlaat met een rijke schat aan kennis en vaardigheden. Echter, scholen worden soms uitgedaagd door het niet kunnen bijblijven met de geplande lesprogramma’s, wat resulteert in aanzienlijke leerachterstanden.
De invloed van stakingen door vakbonden, zoals recentelijk aangevoerd door de FOLS (Federatie van Organisaties van Leerkrachten in Suriname), verergeren deze problematiek wanneer scholen voor langere tijd hun deuren moeten sluiten – met verstrekkende gevolgen voor leerlingen en ouders.
Dergelijke acties, vaak voortkomend uit legitieme zorgen zoals het bestrijden van de BTW op benzine, resulteren in een complex dilemma. Hoewel het doel van de vakbonden niet gering is, heeft het onvermijdelijke gevolg, het staken van het onderwijs, verstrekkende negatieve gevolgen. De leerachterstand die hieruit voortvloeit kan kansen op voortgezet onderwijs en toegang tot de arbeidsmarkt voor jonge mensen aanzienlijk verkleinen. Bovendien ondermijnt het de basis van gelijke onderwijskansen – een hoeksteen van onze samenleving.
Terwijl onze onderwijsstelsels misschien niet tot de mondiale top behoren, verkleinen dergelijke acties de kans op verbetering nog verder. Het is essentieel voor zowel beleidsmakers, onderwijsinstanties als vakbonden om de nadelige gevolgen voor het onderwijsproces zorgvuldig af te wegen tegen de voordelen die bepaalde protestacties kunnen opleveren.
De leerachterstanden die als gevolg van stakingsacties ontstaan, moeten actief en effectief worden aangepakt. Door de eerder genoemde strategieën zoals diagnostische toetsen, differentiatie in de klas, zomerscholen, één-op-één begeleiding en het intensiveren van lesuren in acht te nemen, kunnen de verloren uren ingehaald worden.
Betrokkenheid van alle partijen is cruciaal. Vakbonden moeten zich bewust zijn van de lange termijn effecten van onderwijsstagnatie. Overheden en onderwijsinstellingen dienen op hun beurt toereikende middelen te verschaffen om de negatieve gevolgen van stakingsacties te mitigeren. En tenslotte is er de rol van ouders en verzorgers, die thuis de stimulatie van een gunstige leeromgeving kunnen waarborgen.
Samen staan we voor de uitdaging om het delicate evenwicht te vinden tussen het opkomen voor sociale gerechtigheden en het garanderen van voortdurende educatieve vooruitgang. Het welzijn en de toekomst van onze leerlingen hangen af van onze gezamenlijke inspanningen en wijze beslissingen.
