Respect in de diplomatieke wereld is iets dat verworven wordt door correct gedrag en prestaties, niet door het afdwingen zonder verdienste.
In de besloten kamers van de diplomatie weten insiders vaak meer dan wat aan de buitenwereld wordt verteld.
Onlangs bezocht de president van Suriname de viering van de 74e verjaardag van de Volksrepubliek China. Op voorhand was bekend dat de Chinese ambassadeur niet aanwezig zou zijn, maar in plaats daarvan de Chargé d’Affaires van China.
In dergelijke gevallen had de president zijn delegatie op een lager niveau moeten samenstellen, bijvoorbeeld met de vicepresident of de minister van Buitenlandse Zaken. Dit advies had hem gegeven moeten worden, omdat hij zich niet op gelijke voet kan presenteren aan een lagere functionaris, zoals hij nu wel heeft gedaan.
Dit wordt gezien als een diplomatieke misser, en dat is hoe China het ook heeft opgevat.
Het is algemeen bekend dat Suriname schulden heeft bij China die het niet kan terugbetalen. Het was zeer ongepast dat de president van Suriname publiekelijk smeekte om een uitnodiging van de Chinese premier Xi Jinping, die tot op heden niet is gekomen.
Men moet begrijpen waarom China terughoudend is ten opzichte van deze regering, zelfs na meer dan tweeënhalf jaar. De regering-Santokhi volgt een extreemrechtse koers en wordt gezien als nauw verbonden met de Verenigde Staten en Nederland. De VS ziet de opkomst van China met argusogen vanwege zijnexpansie in de wereld, waarbij ze de tweede grootste economische en militaire macht is.
Sinds het aantreden van deze regering heeft Suriname Chinese investeerders buiten de deur gehouden, ondanks dat China een grote aanwezigheid heeft met tal van Chinese inwoners en bedrijven in ons land. Dit is een patroon dat China in fragiele landen volgt door economische dominantie zonder militaire acties.
De Surinaamse regering wil een herstructurering van haar schulden, maar China staat hier niet te popelen voor. President Santokhi moet misschien een andere benadering overwegen, aangezien de Verenigde Staten en hun beleid ons land wellicht ‘Hollywood’ glamour brengen, maar niet zorgen voor huisvesting, onderwijs en gezondheidszorg. Ze zetten wel druk op wat wel en niet mag.
Het lijkt voorspelbaar dat China de druk op de huidige regering zal opvoeren, hopend dat de deur weer wordt geopend, wat voordelen kan hebben voor Suriname.
