In de binnenstad van Paramaribo groeit de daklozenproblematiek met de dag, wat zorgt voor gevaarlijke situaties en een onaangename sfeer.
Ondanks de vele knelpunten lijkt de overheid weinig te doen om dit probleem aan te pakken.
“Recentelijk werd ik gedwongen om een andere route te nemen vanwege verkeersproblemen op een belangrijk kruispunt. Tijdens deze omweg langs de Waterkant naar de Saramaccastraat werd ik geconfronteerd met een chaotische situatie waar geen enkele verkeersregeling was. Tot mijn verbazing was er geen politieagent te bekennen, terwijl zij juist op de hoogte zijn van de drukte en verkeersknelpunten tijdens bepaalde tijdstippen”, aldus een burger tegen Dagblad Suriname.
De extreme hitte van rond de 34 graden Celsius maakte het geen aangenaam moment om op straat te zijn.
“De verkeersopstopping bood wel de mogelijkheid om te kijken naar de oude steiger en de Centrale Markt, waar zich een groep daklozen leek te verzamelen. Het was hartverscheurend om te zien hoe deze mensen aan hun lot werden overgelaten.”
“Velen van hen hadden duidelijk dringend psychische hulp nodig, maar ze werden aan zichzelf overgelaten. Dit kan leiden tot gewelddadige incidenten, aangezien sommigen niet goed kunnen omgaan met hun omgeving.”
Helaas lijkt dit probleem niet beperkt te blijven tot de binnenstad. Het is een groeiende kwestie die zowel voor de daklozen als de burgers schadelijk is. Ondanks de aanwezigheid van opvangcentra voor daklozen, kunnen ze deze mensen niet dwingen om binnen te blijven, omdat ze formeel niet als ontoerekeningsvatbaar worden beschouwd. Het enige alternatief, het Psychiatrisch Centrum Suriname (PCS), zou mogelijk onder druk kunnen komen te staan vanwege het gebrek aan capaciteit voor opvang en begeleiding.
Het lijkt erop dat er niemand met een gedurfd en financieel onderbouwd plan naar voren wil komen om deze situatie aan te pakken. Helaas wordt het aantal daklozen op straat alleen maar groter, wat de leefbaarheid van de binnenstad aantast en gevaar met zich meebrengt.
Het is dringend nodig dat de overheid zich bewust wordt van deze problematiek en adequaat ingrijpt met een duurzame oplossing. Alleen zo kan de binnenstad weer een veilige en leefbare omgeving worden voor zowel de daklozen als de burgers.
