Hoewel namen zijn veranderd en karakters zijn uitgevonden (hoewel voor sommigen geïnspireerd door feitelijke gevallen en mensen), is het originele bronmateriaal maar al te reëel. Gebaseerd op een artikel in de New York Times van Evan Hughes en vervolgens ontwikkeld terwijl Hughes zijn onderzoek omzette in het boek The Hard Sell: Crime and Punishment at an Opioid Start-Up, heeft scenarioschrijver Wells Tower een meeslepend maar verontrustend scenario tot leven gebracht door regisseur David Yates, die op zoek was naar een minder fantastisch verhaal om te vertellen dan de Harry Potter-films die hij regisseerde. Hij vond het, en ook zijn weg naar wat wel eens een nogal schokkende onthulling zou kunnen zijn van hoe ver sommigen in de grote farmaceutische industrie en de medische gemeenschap in een vicieuze cirkel terecht kunnen komen om geld te verdienen ten koste van ons eigen welzijn, en gezondheid. De film beleefde onlangs zijn wereldpremière op het Toronto Film Festival. Het verhaal speelt zich af rond het fictieve farmaceutische bedrijf Zanna, opgericht door Dr. Jack Neel (Andy Garcia), die een pijnstillend medicijn tegen kanker ontwikkelde, genaamd Lonafen, om zijn stervende vrouw in haar laatste weken te helpen. Het is nu een bedrijf dat het moeilijk heeft, wanhopig op zoek naar een groot marktaandeel in de altijd competitieve wereld van medicijnen die een doorbraak kunnen bewerkstelligen, ook al zijn het opioïden die dodelijke ingrediënten als fentanyl kunnen bevatten voor de snelle maar vluchtige oplossing. Pete Brenner (Chris Evans), een snel pratende, energieke en moreel gecompromitteerde directeur van Zanna, is op zoek naar een magisch elixer om de verkoop te stimuleren wanneer hij een alleenstaande moeder ontmoet, Liza Drake (Emily Blunt), die in een stripclub werkt om te betalen. stijgende medische rekeningen voor haar dochter Phoebe (Chloe Coleman), die een vorm van epilepsie heeft. Pain Hustlers volgt structureel het traject van veel recente zakelijke drama’s zoals BlackBerry, The Beanie Bubble, Tetris en een ander recent TIFF-debuut deze week Dumb Money, met het idee dat wat omhoog gaat, ook naar beneden moet komen. Liza komt er al snel achter dat het bieden van een snelle oplossing voor pijn, hoe gevaarlijk ook, niet noodzakelijkerwijs ook de snelle oplossing is voor een succesvolle carrière. Het wordt ingewikkeld, en dat is wanneer de lichtere toon van de eerste helft een fascinerende wending neemt.
