Enkele burgers die inkopen in een supermarkt aan het doen waren, vrezen dat de prijzen van goederen op elk moment weer verhoogd zullen worden. “Kijk al naar de benzineprijs en andere voorzieningen. Ik ben geweest om stroom te betalen en ik schrok van het bedrag. Ik betaal normaal maar SRD 300 en nu is het veel meer. En de prijs van water is ook veranderd. Maar hoe doe je nu zuinig? Het zijn dingen die je 1x 24 uren moet gebruiken. Het is bijna eind van de maand en ik doe mijn maandelijkse inkopen met mijn vrouw. Laatste moment dingen kopen is geen goed idee, dus we proberen voor eind van de maand alles te doen. Gelukkig ontvang ik eerder”, zegt Freddy, die samen met zijn gezin aan het inkopen was.
Er is volgens hem nu al een verschil in de prijs van enkele producten. “Je ziet al bij enkele een paar centjes meer en andere minder. De dingen die goedkoop lijken, zijn juist dingen die niet nodig zijn. Maar de basisgoederen zijn nog steeds niet betaalbaar. Er zijn velen die een grote zak rijst niet kunnen kopen, maar om de twee dagen een kilo kopen. Je hebt sommigen die heel zuinig zijn en dan moet je nog denken aan andere dingen, waaronder vlees en groentesoorten. Nu redden velen het niet. Hoe zullen wij het dan redden met een extra verhoging?”, vraagt Freddy zich af.
Een verhoging op het salaris zou volgens hem een goede compensatie zijn, maar daaraan wordt niet gedacht. “Men denkt alleen aan het gebruiken van de kracht van het volk voor een minderwaardige waardering. Je werk dus een maand lang en betaalt dagelijks ook nog vervoer, dus je werkt om te werken als ik het zo bekijk. Er moet aan heel wat gewerkt worden, maar als eerste aan de prijzen in de winkel. Werk aan verlaging in plaats van prijzen verhogen”, aldus Freddy.
Een alleenstaande moeder die ook met haar twee kinderen in de winkel was, gaf aan dat zij het wel erg vindt. “Prijzen van pap tot pampers zijn al niet te redden en met je salaris haal je het nog erger niet. Dus ik hoop niet dat men aan de verhoging van de prijzen van basisgoederen denkt. Wij gaan klagen, maar we hebben het uiteindelijk nodig. Als volwassene kan je enkele dingen nog volhouden, maar we kunnen de kinderen niet straffen voor verkeerde stappen die wij hebben gemaakt”, aldus de alleenstaande moeder.
TM
