Kwestie Maroef objectief bezien

De kwestie Maroef objectief bezien. Wie is fout in deze? Is er sowieso iemand fout? Je hebt afspraken gemaakt om een bepaald lied niet te laten zingen. Dus je bent na rijp beraad willens en wetens bezig geweest. De zanger Maroef houdt zich er niet aan en je verbiedt dat achteraf door de voortgang van het betreffende lied te laten stopzetten. Wat zegt de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens hierover?

Artikel 19

Een ieder heeft recht op vrijheid van mening en meningsuiting. Dit recht omvat de vrijheid om zonder inmenging een mening te koesteren en om door alle middelen en ongeacht grenzen inlichtingen en denkbeelden op te sporen, te ontvangen en door te geven.

Artikel 27

  1. Een ieder heeft het recht om vrijelijk deel te nemen aan het culturele leven van de gemeenschap, om te genieten van kunst en om deel te hebben aan wetenschappelijke vooruitgang en de vruchten daarvan. (En wat wordt onder kunst verstaan? Kunst is de bewuste creatie van iets moois of betekenisvols met behulp van vaardigheid en verbeelding. Het omvat een breed scala aan menselijke activiteiten, waaronder schilderen, tekenen, grafiek, beeldhouwen, moderne mediakunst, theater, dans, muziek en zang, fotografie, film, architectuur, literatuur en poëzie — Wikipedia).
  2. Een ieder heeft recht op de bescherming van de geestelijke en materiële belangen, voortvloeiende uit een wetenschappelijk, letterkundig of artistiek werk dat hij heeft voortgebracht (En artistiek betekent op de kunst betrekking hebbend).

Elke vorm van inbreuk hierop is daarom per definitie mensenrechtenschending. Afspraken maken over het nalaten om een bepaald lied te zingen is dus misdadig en nietig, dat wil zeggen juridisch ongeldig. En het verbieden hiervan is onderdrukking. In de samenvatting van de preambule (inleiding) van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens lezen we het volgende:

  1. Mensenrechten zijn de basis van vrijheid, gerechtigheid en vrede.
  2. Minachting voor de mensenrechten heeft geleid tot barbaarse handelingen.
  3. Als mensen niet worden beschermd, is opstand tegen onderdrukking de laatste toevlucht.
  4. Mensenrechten zijn een plicht van iedereen: regering, individu of maatschappelijk orgaan.

Met andere woorden, het ongestraft laten van mensenrechtenschenders (straffeloosheid) is een van de belangrijkste redenen dat deze schendingen doorgaan en roept op tot opstand.

Dr. Roy I. Bhikharie, PhD

Eerst het Volk, dan de Rest

error: Kopiëren mag niet!