Als het aan een regelmatige reiziger tussen Suriname en Guyana ligt, wordt de bouw van de brug tussen beide landen heroverwogen. De vrouw ziet als oplossing om juist het aantal veerdiensten te verhogen. “Want nu is er maar één dienst per dag”, laat de vrouw weten.
“Je steekt over met een spanning.” Volgens de vrouw is de vaarfrequentie in andere landen beter op elkaar afgestemd. Zij zegt dat wanneer je in Suriname om 7.00 uur moet instappen, terwijl aan de andere kant van de rivier er weer een boot om 12.00 vertrekt, dit spanning met zich meebrengt.
“Als de frequentie wordt opgevoerd hoeft de brug er niet te zijn”, laat zij weten. De vrouw vraagt zich verder af of het aanpakken van diverse andere zaken in het land niet de voorkeur moet hebben onder de huidige omstandigheden waarin het land zich nu bevindt. Zij krijgt bijval van een andere burger die zegt, dat wekelijks mensen het land verlaten, omdat zij het niet meer zien zitten in eigen land. “Laten wij daarom eerst die zaken aanpakken”, besluiten deze burgers.
RB
