Suriname zit geopolitiek in een regio waar het niet veel natuurlijke vrienden heeft. Suriname behoort tot de Nederlandstalige Caribbean, die een enorme minderheid is en weinig historische banden met elkaar heeft. Zo studeren de intellectuelen van deze jurisdicties niet aan dezelfde universiteiten. Een deel van de Nederlandstalige Caribbean met een Nederlands koloniaal verleden hebben gebroken met de Nederlandse taal; zij zijn overgestapt naar het Engels. In de Caribbean moet daarom Suriname zich meer moeite getroosten om functionele vrienden te maken.
De intensiteit van de vriendschap zal op en neer gaan naarmate het politiek leiderschap in het land verandert, totdat Suriname vanwege een goede diplomatieke dienst, die ondanks regeringswisselingen, continu blijft en bouwt aan duurzame politieke banden. Suriname heeft redelijk goed contact met Guyana en dat komt door het gemak waarmee de wederzijdse burgers elkaar herkennen door de gedeelde geschiedenis. Er is veel onderling personenverkeer en ook veel politieke uitwisselingen. Daarom is een verbindingsbrug tussen deze 2 landen meer dan welkom, en eigenlijk zijn we enkele decennia laat daarmee. De relatie met Guyana staat onder druk door de bezetting van Surinaams grondgebied door het buurland en straks kan gaan blijken dat het bezet gebied, door de Surinaamse houding, geen Surinaams gebied meer is. Recent is in Guyana het politiek besluit genomen om een deel van de offshore (van Suriname) samen te doen. Ondanks het taalverschil is het vrij gemakkelijk voor de wederzijdse onderdanen om met elkaar te communiceren. Tussen Guyanezen en Surinamers bestaat er over het algemeen een meer dan redelijke gemoedelijkheid. Het is onbekend hoe dat is tussen de ambtenaren en de ministeries van beide landen.
Guyana is een land met jarenlang een stabiele munteenheid, in tegenstelling tot Suriname. Door kenners van Guyana wordt beweerd dat het buurland meer armoede heeft gekend dan Suriname en dat de olie-boom nog niet voor wezenlijke verbetering van de positie van de ondersten aan de maatschappelijke ladder heeft gezorgd. Intussen zit een aantal Surinaamse bedrijven ook in Guyana. Voor Guyana worden de absoluut hoogste economische groeicijfers genoteerd en geprojecteerd. In welke mate dat kansen zal opleveren voor de Guyanees en de burgers van de omliggende landen zal later blijken.
Suriname en Guyana hebben heel veel gemeen om samen op te trekken. Guyana lijkt in veel opzichten op Suriname en wij zijn voorstander van een gezamenlijk optrekken van de 2 regeringen met hechtere samenwerking tussen alle ministeries. De kwestie van Tigri moet door beide landen gewoon voor een internationaal gerechtshof gebracht zodat dit snel tot het verleden behoort. Zowel Guyana als Suriname zijn mooie landen, met een enorme potentie voor toerisme. In Suriname moet de business meer kansen krijgen om Paramaribo mooier te maken in ruil voor incentives, zoals dat in Guyana gebeurt. We hopen dat de 2 boulevardprojecten die op elkaar aansluiten lopende vanaf Waka Pasi tot de Centrale Markt wel gestalte krijgen. Als deze regering dat niet kan organiseren, dan zal niet gezegd kunnen worden dat dit regime van Suriname heeft gehouden.
Liefde voor een land betekent ook het aantrekkelijk maken van dat land met openbare werken, die in de regeringsperiodes van Bouterse wel zijn gekomen. Die projecten hebben in het begin van kringen die niets duurzaams tot stand hebben gebracht wel op kritiek gestuit, hoofdzakelijk vanwege politieke jaloezie, maar de impact van deze projecten zijn duurzaam en blijvend. We noemen in het kort de 2 bruggen tijdens Wijdenbosch, het Wanica Ziekenhuis, de highway in het zuiden en Waka Pasi. Elk soortgelijk project tijdens deze regering wordt door mensen die niet van hun land houden en hun kinderen in het buitenland hebben geposteerd, de kop ingedrukt. Het een en ander heeft ook te maken met zwak politiek leiderschap zonder een sterke politiek-ideologische visie
We bespreken dit, omdat we lazen dat de regering weer eens bezig gaat zijn om met Frankrijk / Frans-Guyana de banden aan te halen. Wij vinden dat regeringen achter elkaar een zeer zwak beleid hebben gehad om Suriname sterker te verbinden aan de Eurozone waarvan Frans-Guyana onderdeel is. Er is levendig personenverkeer tussen beide landen, voor een behoorlijk deel illegaal via de rivier. Frans-Guyana is voor Suriname een onbenutte potentie. Surinaamse producenten kunnen ook in Frans-Guyana afzet hebben. Bovendien kunnen Surinaamse technici hun brood ook in Frans-Guyana gaan verdienen. De banden tussen de staatsburgers van Frankrijk / Frans-Guyana en Suriname zijn minder gemoedelijk in vergelijking met Guyana. Mede door de binnenlandse oorlog is een generatie via de vluchtelingenkampen in het grensgebied burger van het buurland geworden. Surinaams/Aucaanse namen zijn zo te zien in het Frans-Guyanese nationaal voetbalelftal. De taalbarrière zal zich meer doen gelden dan in het geval van Guyana.
In het Surinaams onderwijs moet er meer aandacht komen voor Spaans en Frans. In Zuid-Amerika zelf hebben wij het gevoel dat er heel gemakkelijk zal kunnen worden samengewerkt tot wederzijds voordeel met de landen, omdat wij een onbelast verleden hebben. Wij sporen de regering aan om structureel de samenwerking met Frans-Guyana aan te gaan en niet alleen symbolisch. We sporen de regering ook aan om de activering van Unasur te bevorderen en daarin actief te participeren en als neutraal land de stabiliteit te waarborgen.
BIBIS heeft een mooie taak om vanuit een duidelijke wereldkaart Suriname te positioneren en een goede langdurige en structurele samenwerking tot stand te brengen. Dat moet zodanig ontwikkeld worden dat het decennialang stand houdt. Intensief personenverkeer via de legale weg en de opvoering van de capaciteit daarvan, vooral met de buurlanden, moet onderdeel zijn van deze samenwerking.
