Hoewel de regering zegt dat er in licht aan het einde van de tunnel is, is het enige wat de burger merkt als men wakker wordt, dat er weer ergens een prijsverhoging is. Het is een gegeven dat de benzineprijs destijds werd gesubsidieerd door
de staat. Wat tot heden onbegrijpelijk is, is dat de burger nooit maar een voordeel heeft gehad van haar eigen natuurlijke hulpbronnen, bij geen enkele regering. De voordelen zijn weggelegd voor personen die zich hebben gensteld in en rondom de bedrijven met zo’n macht aan geld, dat zelfs de regering niets kan doen.
De benzineprijs is al enige tijd vrijgelaten en worden de prijzen conform de wereld markt verhandeld in het land. Hoewel het nog altijd onduidelijk is waar men in het buitenland inkoopt, moet de staat het verhaal van de importeurs slikken.
De overheid heeft drie soorten extra heffingen op de import van olie. Daarvoor betaalt men invoerrechten, en onlangs nog de ingevoerde BTW en ook de gewraakte government take. Wat betreft de importprijs is het begrijpelijk dat de staat niet veel kan doen, maar de staat buit de burger wel uit met de drie heffingen.
Onlangs heeft men de gewraakte government take weer verhoogd van SRD 3 naar SRD 3,50 voor unleaded en diesel en van SRD 3,50 naar SRD 4.00 voor super unleaded.
De uitbuiter is niet de importeur die zijn vastgestelde winstmarge heeft, maar eerder de staat met de twee extra heffingen, BTW en government take.
Wat politici moeten begrijpen is dat ze niet versteld moeten staan als burgers hun irritatie en opgekropte woede op een andere manier tot uiting gaan brengen. Er is een optelsom aan factoren die allemaal bijdragen aan de algehele druk op de situatie.
De situatie begint dus steeds onhoudbaarder te worden, wat kan leiden tot een niet te stoppen neergang of zelfs desastreuze gevolgen als er niets aan gedaan wordt.
