In mei 2023 heeft Suriname een herstructureringsovereenkomst bereikt met houders van twee uitstaande Euro-obligaties die het land nog had, dit afhankelijk van het geval dat Suriname ook een overeenkomst kan sluiten met het IMF bij de volgende programma herziening. Het land bevindt zich momenteel in een moeilijke positie, vanwege de in gebreke blijvende obligaties, terwijl de wanbetaling ook een belemmering kan vormen voor de FDI die hard nodig is om de olie-exploratie op gang te brengen en economische groei te stimuleren.
Het IMF zou binnenkort een geactualiseerd macro-fiscaal kader moeten onthullen, maar deze herstructureringsovereenkomst lijkt niet te voldoen aan de veronderstellingen die ten grondslag liggen aan het programma voor 2021. Sindsdien heeft de regering te maken gehad met ernstige verslechtering van het macro-economische klimaat terwijl ze de vereiste hervormingen probeerde door te voeren. Het risico bestaat dat een resterende leemte in een geactualiseerd IMF-programma zal moeten worden overbrugd door extra begrotingsconsolidatie in plaats van schuldsanering. Dat houdt dus in het verminderen van overheidstekorten en schuldniveaus door beleid te voeren dat de inkomsten verhoogt en/of de uitgaven vermindert.
Hierbij gaat het om maatregelen als belastingverhogingen, bezuinigingen of een combinatie van beide, juist nu de regering met aanzienlijke economische tegenwind wordt geconfronteerd.
De volgende stap zal zijn dat Suriname het IMF-programma weer op de rails krijgt, waardoor China in de schijnwerpers komt te staan, aangezien garanties voor “Textbook-financieringsgaranties” waarschijnlijk nodig zullen zijn om de uitbetalingen te hervatten. Dit is een traditionele benadering die het Internationaal Monetair Fonds (IMF) gebruikt om ervoor te zorgen dat een land over voldoende financiële middelen beschikt om aan haar verplichtingen te voldoen. Deze aanpak omvat meestal het veiligstellen van toezeggingen van internationale financiële instellingen en andere landen om leningen of financiële steun te verstrekken aan het land in nood. Met andere woorden, het IMF probeert ervoor te zorgen dat het land over voldoende financiering uit externe bronnen beschikt om zijn buitenlandse schuldenlast te dekken en eventuele financieringstekorten aan te pakken.
Het is niet verwachtbaar dat de recente deal tussen de overheid en de obligatiehouders helemaal voldoet aan de verwachtingen van het IMF die zelf hogere waardes verwachtte voor verschillende parameters, zoals de nominale haircuts en de NPV (Netto Contante Waarde) vermindering. Het grote probleem is dat de macro-economische situatie sinds de goedkeuring van het IMF-programma in 2021 verslechterd is en dat de overheid de hervormingen die door het IMF vereist worden als onaanvaardbaar beschouwt. Als gevolg hiervan zal het IMF ofwel de aannames van het programma moeten versoepelen, ofwel zal er een veel strengere fiscale aanpassing moeten plaatsvinden.
Het IMF heeft onlangs aangegeven dat er met de autoriteiten wordt gewerkt en dat er binnenkort een missie wordt verwacht. Het nieuwe programma zal waarschijnlijk een geactualiseerd macro-fiscaal kader bevatten en een analyse van de schuldhoudbaarheid die nog niet openbaar is.
We zouden in de komende weken een akkoord op Staff level-niveau over een nieuwe herziening kunnen verwachten, vooral omdat het IMF blijk heeft gegeven van flexibiliteit om het programma aan te passen, maar China zou opnieuw een wegversperring kunnen worden in de richting van de goedkeuring van de herziening en de hervatting van de uitbetalingen. Het door president Santokhi voorgenomen staatsbezoek aan China moet daarom wellicht in het licht van het voorgaande worden geplaatst.
Ir. Dharmvir K Mungra
