Mondiaal bestaat er geen beste kiesstelsel. De wijze waarop de volksvertegenwoordiging wordt gekozen, noemen we het kiesstelsel. Het stelsel is doorslaggevend voor het type volksvertegenwoordiging en het type bestuur dat een land heeft.
In Suriname moet men nu een keuze maken uit één van deze stelsels:
1°.Evenredige vertegenwoordiging / Landelijk,
2°.Meerder heidstelsel,
3°. Districtenstelsel of
4°Tweestemmenstelsel (gemengdkiesstelsel ).
Er wordt ook veel gepraat over “One Person One Vote”.
“Eén man, één stem”, of “één persoon, één stem”, drukt het principe uit van gelijke vertegenwoordiging bij het stemmen. Deze slogan wordt gebruikt door voorstanders van democratie en politieke gelijkheid, vooral met betrekking tot reorganisatie van verkiezingen zoals algemeen kiesrecht en evenredige vertegenwoordiging en is te danken aan de Britse vakbondsman George Howell die rond 1880 “één man, één stem” gebruikte in politieke pamfletten in England.
‘Eén persoon, één stem’ is sedert 1963 ook een breed verwoord Amerikaans kernprincipe van de Grondwet toen het voor het eerst werd uitgesproken door het Hooggerechtshof door opperrechter Earl Warren. Het heeft te maken met gelijkheid, het individuele én het bewustwordingsproces die door de tijd heen tot de oprichting van de natie: “van het volk, door het volk, voor het volk en alle mensen zijn gelijk geschapen”.{Political Dictionary.com & w.ww Law.edu.wex}.
Er zijn gangbare kiesstelsels die gebruikt worden, maar kunnen per Staat verschillen.
Ons politiek stelsel is geen kopie van de instellingen van onze buren.
In plaats van anderen na te apen, moeten wij juist proberen om een voorbeeld voor hen te zijn. De regering van de Staat Suriname is in handen van velen en niet van enkelen.
De vele kritische opmerkingen die gemaakt worden over de betekenis van democratie, volksvertegenwoordiging’ en kiesstelsel, Chan no mang set ing en geschreeuw in DNA leveren geen zichtbare bijdrage in de problemen en brengen ons nergens.
0veral in de wereld worden bij verkiezingen politieke beloften gedaan.
We kennen de beloften van Fly-overs, Dubai, slapeloze nachten van, a no mie, voor milieuproblemen is ergens beloofd koeien minder te laten poepen, belofte in een ander land werkgelegenheid 25 miljoen, belofte easy walkovers oorlog overnight willen winnen, indammen van fossiele olie voor electra en gas. De beloftes komen maar niet uit en de druk is zwaar voor de burgers die besluiten nemen in het kiezen van hun afgevaardigden.
Vaak gaat het om geschillen tussen personen/kiezers en politici en/of politieke partijen, maar onze wetten verzekeren gelijke rechten aan allen. Als het gaat om het vervullen van openbare ambten moet niet slechts die zogenaamd werkelijke kwaliteit bezitten, maar ook sociale de klasse een rol spelen. Armoede moet taboe worden en daaraan moeten volksvertegenwoordigers werken en voor zorgen en niet slechts iets nieuws zoeken binnen kiesstelsels om weer gekozen te worden.
Daarom behoort Suriname tot de democratische 0rde van Staten.
Men moet het de kiezer in spé niet onmogelijk maken voor een bewuste keuze van zijn / haar kandidaat.
Vormgeving aan democratie, kiesstelsel en volksvertegenwoordigingen is geen nieuwigheid
Parlement, kiezers.en volksvertegenwoordiging stammen uit de oer “volksvergadering “..
Het begon tiental eeuwen voor Christus in Athene, Griekenland. De democratie werd ingevoerd door de bestuurder van Athene, Clisthenes (570 v.Chr. – 507 v.Chr.). Clisthenes voerde een grondwetswijziging in en zorgde ervoor dat de absolute soevereiniteit kwam te liggen bij de Atheense Ekklèsia, ofwel de Volksvergadering.
De volksvergadering werd geleid door tien personen, elk aangewezen door een loting. “(het schervengericht)”.
De aanwezige burgers konden tijdens de vergadering zelf direct stemmen over een aantal wetsvoorstellen. Dit deden ze simpelweg door hun hand op te steken .[National Grafic Historia edition 4]. Archaïsch noh!. Maar a bin wroko. De nieuwere mens pleegt gewoon copy paste.
Wij kunnen geen 500 personen in het gebouw van DNA plaatsen om Suriname te besturen.
We doen dat voorlopig met 51 gekozen vertegenwoordigers.
Politiek Suriname is onvermoeibaar bezig te zoeken naar één stelsel dat moet passen in ons democratisch bestel.
Het samenstellen van DNA waarin de in het volk levende opvattingen zijn vertegenwoordigd, is niet zo eenvoudig. Er zijn vele opvattingen over de meest uiteenlopende zaken en gestructureerde keuzes van politieke partijen voor de democratie.
Nu speelt dat allemaal om één kiesstelsel.
Waarom hebben wij eigenlijk een volksvertegenwoordiging nodig?
Montesquieu stelde in zijn tijd het volgende: ‘In een vrije staat dient iedereen die in het bezit kan worden geacht van een vrije wil, zichzelf te besturen. De wetgevende macht zou dan ook bij het volk in zijn geheel moeten berusten. Maar, aangezien zoiets in grote staten een onmogelijkheid is en ook in kleine staten op veel bezwaren stuit, dient het volksvertegenwoordigers aan te stellen die alles moeten doen wat het volk zelf niet doen kan.”
Vervolgens zegt Montesquieu:
“De bemoeienissen van het volk met het besturen dienen zich te beperken tot het kiezen van de vertegenwoordigers; dat kan goed. Want al zijn er weinig mensen die precies kunnen beoordelen wat iemand vermag, over het algemeen weet men wel of degene die men kiest verstandiger is dan de meeste anderen maar dat het ook fout kan lopen als het volk het gaat verergeren.” 0ok stelde hij: ‘Het beginsel van de democratie wordt niet alleen aangetast wanneer de geest van gelijkheid verloren gaat, maar evenzeer wanneer de geest van gelijkheid tot in het extreme wordt doorgevoerd en iedereen gelijk wil zijn aan degene die hij kiest om gezag over hem uit te oefenen. Verder zegt hij dat als het volk, niet in staat de macht die het overdraagt te dulden, dan gaat het volk alles zelf willen doen: beraadslagen in plaats van de senaat (DNA), uitvoeren namens de magistraten (regeren), alle rechters ontdoen (ontslaan) van hun autoriteit’. Dan ontstaat er chaos. (‘De l’Esprit des lois boek 6’). Dit moeten voorkomen worden.
Plato was tegen de Atheense Democratie.
Josef Beck
