De regering had gedacht dat als ze Suriname zou openzetten voor de hele wereld, meer toeristen zouden binnenkomen. Een ieder met een ‘boerenverstand’ wist natuurlijk, dat dit niet het geval zou zijn, omdat ons land haast niets te bieden heeft aan niet-traditionele toeristen.
Maar, we denken dat we ons kunnen meten met Dubai en Singapore, terwijl we alleen maar dromen, maar niet werken om dit te bereiken. Iets dat bij die landen jarenlang heeft geduurd.
We beschikken niet over geavanceerde beveiligings- en controlesystemen op onze luchthavens, noch hebben we voldoende veiligheidskleppen ingebouwd. Het risico is groot dat we ongewenste personen binnen krijgen, die ons land gebruiken als een transitland om verder te reizen, vaak op een illegale manier. Dit gaat de buurlanden storen, evenals landen die voornamelijk Suriname als eindbestemming hebben.
Niemand komt naar Suriname om te blijven, met lonen op het niveau van Haïti. Niemand komt naar Suriname voor vakantie, behalve diaspora-toeristen.
De regering is geschrokken van de toename van personen die niet als traditionele toeristen binnenkomen. De rode vlaggen zijn gaan wapperen, evenals bij de landen waar ze naartoe willen. Uit paniek werd een lijst opgesteld van 21 landen, die gezien kunnen worden als risicolanden. Opvallend in deze lijst is India, maar geen China en nog minder Haïti, terwijl het bekend is dat ook deze twee groepen verder gaan. Kijk maar naar de verstrekking van nationaliteit, als warme ‘oliebollen’.
De regering kan risicolanden beperken met meer controlesystemen voor aanvragen van een visum. Men moet gemakkelijk kunnen kijken naar wat andere landen doen.
India
Het is bedroevend dat de regering India op de lijst van ongewensten heeft gezet, terwijl de president onlangs daar was en veel lof kreeg. In ons land zijn er ongeveer maar 100 Indiërs die hier blijven. Velen als thuisland en anderen voor werk. Het is omslachtig voor de mensen die daadwerkelijk moeten komen werken, door alle bureaucratische rompslomp, om hun verblijf- en/of werkvergunning te verkrijgen.
Dat moet men hebben voordat men afreist. Het is een bureaucratisch model dat zich leent voor corruptie.
Deze zaken zijn bekend, maar ondanks dat men het weet, maakt men het niet gemakkelijk. Als het simpel wordt, verdient men ook via de achterdeur niets. Het is een geërfd probleem dat men tot nu toe niet heeft kunnen herstellen.
