Inleiding
Het schrijven van een artikel met een boodschap (opinie) is niet altijd even makkelijk. Als schrijver moet je ook rekening houden met de lezers. Sommige lezers zullen het artikel goed vinden en weer andere lezers zullen het artikel slecht vinden. De dagbladen, waarin de schrijver het artikel wil plaatsen, hebben hun eigen regels. Een artikel moet maximaal 750 woorden hebben. Een bekend dagblad in Suriname accepteert een verhaal met maximaal 1000 woorden. Voor de auteur wordt het een uitdaging om een uitgebalanceerd artikel te schrijven. In mijn artikel “Een fantastische Surinaamse moeder” heb ik een verhaal over mijn moeder gebruikt om een boodschap over te brengen. Met dat artikel wilde ik niet alleen mijn moeder in de spotlight zetten, maar vele Surinaamse moeders, die ook door hun dierbaren als een fantastische moeder worden gezien. Deze moeders verdienen dat en krijgen ook de waardering van hun kinderen en hun familieleden. Echter zijn er ook moeders in Suriname, die graag naar de aandacht van hun kinderen en hun familieleden verlangen. En dat is juist niet altijd mogelijk om wat voor reden dan ook. Aandacht voor de ouderen is zeer belangrijk. In het artikel “Een fantastische Surinaamse moeder “ is de moraal van het verhaal heel belangrijk. Graag vermeld ik een paar zinnen uit dat artikel:
Quote
Het leven in Suriname heeft vele pluspunten. Het leven in Nederland is heel zwaar en erg koud. Letterlijk en figuurlijk. Mijn advies is: probeer het in Suriname vol te houden. Na regen komt zonneschijn. De Surinaamse economie zal zeker over een aantal jaren een groei te zien geven. De bevolking heeft de sleutel in eigen handen. De mensen moeten met zijn allen wel hard werken en zoveel mogelijk gaan planten. De Surinaamse Nederlanders worden opgeroepen om Suriname te blijven steunen en te promoten. Het aantal reizigers naar Suriname moet fors gaan toenemen. De Surinaamse overheid zal voor de veiligheid moeten zorgen.
Beste Surinamers, zij die overwegen Suriname te verlaten om in Nederland te komen wonen, “Bezint eer gij Begint”. Unquote
Remy, een echte Surinamer
In dit onderdeel zal ik aan de hand van een voorbeeld een verhaal neerpennen om u een kijkje te geven in het leven van een echte Surinamer.
In 1973 kwam de jongeman (genaamd Remy 18 jaar oud) naar Nederland om verder te studeren aan de Pedagogische Academie in Rotterdam. Zijn moeder was al in 1971 naar Nederland verhuisd. Deze jongeman was met zijn broer in Suriname achter gebleven bij zijn grootmoeder (Nanie). Remy’s moeder vond het heel erg om haar twee zonen in 1971 in Suriname achter te laten bij haar moeder. Echter zij wilde per se met haar tweede zoon naar Nederland om hem ter plekke goed te begeleiden en ervoor te zorgen, dat haar zoon het goed zou hebben. Remy was op het moment, dat zijn moeder weg ging uit Suriname, 16 jaar oud. Hij was de jongste van de drie kinderen (zonen) van zijn moeder. Zijn moeder heeft haar drie zonen altijd goed verzorgd. De moeder had veel verdriet om de twee zonen achter te laten in Suriname. Zij had één troost. Haar moeder en haar familie stonden achter haar beslissing om naar Nederland te verhuizen. De grootmoeder en de familie namen de zorg van de twee zonen over. Vanaf dag 1 bij zijn aankomst in Nederland wilde Remy niet in Nederland blijven wonen. Hij verlangde naar het goede leven in Suriname. Dat was het leven in Suriname zeker vóór de onafhankelijkheid van onze Switi Sranan. Remy’s moeder probeerde Remy te overtuigen om zijn studie eerst af te maken en daarna terug te keren. Dat wilde Remy niet en na een verblijf van enkele maanden in Rotterdam keerde hij terug naar Paramaribo.
Moeder en zoon
Remy ging als leraar werken in het onderwijs. Een aantal jaren heeft hij ook schooltelevisie verzorgd. Zijn anansi-verhalen (spin) werden zeer gewaardeerd door de kinderen. Remy – getrouwd en vader van twee kinderen – was heel betrokken met het gezin. Hij is een echte familiemens. Hij kan uitstekend koken. Zijn rijst met pom smaakt erg goed. Zijn schoonouders hielden van hem, En, dat was wederzijds. Remy heeft een zacht karakter en daarom zeer geliefd bij de familie.
Na een aantal jaren keerde Remy’s moeder terug naar Suriname. Vanaf dat moment was Remy’s moeder weer in haar eigen land en heel dichtbij haar zoon, schoondochter en de twee kleinkinderen. De moeder van Remy is altijd een zelfstandige vrouw geweest. Zij deed zelf de dagelijkse boodschappen. Toen zijn moeder ouder werd, nam Remy de zorg op zich. Hij is de spil van het huishouden van zijn moeder. Zonder Remy en de andere familieleden zou het leven zwaar zijn voor Remy’s moeder. De twee andere zonen wonen namelijk in Nederland. Remy doet de boodschappen, brengt zijn moeder naar de huisarts en naar een specialist in het ziekenhuis. En allerlei andere zaken. Dat vergt ongelofelijk veel tijd. Remy geeft zijn moeder veel liefde en aandacht. Hij zorgt ervoor dat zijn moeder altijd voedingsmiddelen en dranken in huis heeft. Hij is haast elke dag op bezoek bij zijn moeder, die nog steeds zelfstandig woont. Dan praten zij gezellig met elkaar. De aandacht maakt Remy ’s moeder ( 91 jaar oud) blij en gelukkig. Zij krijgt ook ontzettend veel aandacht en liefde van haar familie. Het zou teveel ruimte in beslag nemen, indien ik al de namen zou opsommen.
De Moraal van dit verhaal
In Suriname zijn er heel veel mannen, die goed zijn voor hun gezinnen en voor hun ouders. Dat is zeker belangrijk om hier te benoemen, daar de buitenwereld een ander beeld heeft van de Surinaamse mannen.
Aandacht geven aan de ouderen is heel belangrijk. De kinderen moeten tijd vrijmaken voor hun moeder en/of vader. Indien de moeders en/ of de vaders geen kinderen in Suriname hebben, is het belangrijk, dat een Surinamer zich over zo n moeder/vader gaat ontfermen.
Remy heeft niet naar de mogelijkheden voor hem in Nederland gekeken. Hij heeft bewust de keuze voor Suriname gemaakt om in Suriname te blijven wonen en het land te dienen. In de jaren die volgden ( zie hiervoor) is duidelijk geworden, dat Remy – een zorgzame en liefhebbende vader – hard nodig was en is in Suriname.
Beste mensen, wees lief voor de ouderen. Schenk aub aandacht aan hen. Zij vinden het leuk om met u in gesprek te gaan. De wereld van de ouderen kunt u groter maken. Het verhaal van Remy en soortgelijke verhalen van de andere zorgzame en liefhebbende vaders zullen u zeker inspireren.
Dennis Lapar
Directeur Stichting FinanceSuriname
