Het onderstaande is een extract uit mijn essay (8000 woorden) ‘ Homogeniteit in multiculturaliteit’. Dat heb ik voor mijn referaat op de Internationale Diaspora conferentie van 6 -10 juni in Suriname opgesteld. Het gehele essay is te lezen op: https://www.kalapaniacademia.com/homogeniteit-in-multiculturaliteit/
Als titel koos ik: De contouren van homogeniteit in multiculturaliteit.
Het thema is ook actueel in de Europese landen met koloniaal en arbeidsmigratie verleden. Ik doe 10 voorstellen met het oog op vorming van nieuw burgerschap en nieuw collectief bewustzijn, die zijn gebaseerd op theorieën van Emile Durkheim ( L’être social, 1901). Daaruit leren wij dat dergelijke vormingen van mens en maatschappij niet vanzelf tot stand komen. In elk land is er zoiets zoals ‘’ius sanguinisch’, the right of the blood, die gelijkwaardigheid en gelijkheid van medeburgers met migratieachtergrond bestrijden of bagatelliseren. Het woordgebruik diaspora als buzz begrip ter aanduiding van allen met genoemde achtergrond wijst ik in mijn referaat geheel af. Het werkt marginaliserend, en nivellerend op de persoonlijke en groepsidentiteit ontwikkeling. In de afgelopen 50 jaar heb ik gestreden tegen woorden als gastarbeiders, culturele minderheden, allochtonen en nu dus tegen het buzz woord diaspora. Enfin, het ligt aan de bevolkingsgroepen zelf in hoeverre zij zich willen kunnen onttrekken aan de variërende stigmatisering van burgers met migratieachtergrond. We leven thans met de populistische begrippen “multiculturaliteit en multiculturalisme”. De impact van beide woorden is het segmenteren van groepen burgers om de gelijkwaardige inclusie in de maatschappij te vertragen. De oplossing zie ik in de denkbeelden van Durkheim, die briljante perspectieven bieden voor sociale integratie gericht op homogeniteit in multiculturaliteit.
De hoofdpremisse bij mijn vraagstelling is, dat een multiculturaliteit sec niet vanzelf sociale veranderingen in een pluriform etnische samenleving tot stand brengt. Daarvoor is ontwikkeling van nieuw burgerschap en nieuw collectief bewustzijn noodzakelijk. Zonder deze bereikt men geen solide en evenwichtige samenleving. Ik heb beide begrippen populaire wetenschappelijk beschreven
Multiculturaliteit
In de literatuur is het woord multiculturalisme omschreven als: het streven naar behoud van een maatschappij waarin verschillende culturen gelijkwaardig náást elkaar leven. Let wel: het leven naast elkaar en niet met elkaar. Multiculturaliteit duidt op samenleving van mensen met verschillende migratieachtergronden in een gebied. De vedanta noemt dat: eenheid in verscheidenheid. Juist hierin doen zich euvels voor zoals racisme, wederzijdse discriminatie, strijd voor eigen identiteit, inclusieproblemen, marginalisatie, etc. Multiculturaliteit produceert etnische scheidslijnen.
Homogeniteit
Multiculturaliteit brengt niet vanzelf sociale verbintenissen tussen allerlei soorten burgers tot stand. Integendeel heerst er een tekort aan onderlinge of interetnische verbondenheid. Het tot stand brengen van interetnische verbintenissen tussen individuen of groepen burgers in een multiculturaliteit vereist maatschappijvisie gericht op homogeniteit.
Met homogeniteit bedoel ik een homeostatisch geheel van samenleving waarin verschillende bevolkingsgroepen op basis van gelijkheid en gelijkwaardigheid in het land co-existeren dus met elkaar leven. Als beginsel heeft het paradigma homogeniteit het karakter van mentale éénwording.
Op basis van mijn theoretische en beroepsachtergrond heb ik 10 richtsnoeren geformuleerd als contouren voor de vorming van nieuw burgerschap en nieuw collectief bewustzijn. Meer nog ten behoeve van homogenisering van etnisch-pluriforme samenlevingen met koloniaal – en arbeidsmigratie verleden. Gezien beperkt aantal woorden in ingezonden stukken noem ik enkele.
1 Het concept van diaspora staat vorming van nieuw burgerschap en nieuw collectief bewustzijn voor evenwichtige homogenisering van multiculturaliteit in de weg. Het heeft een marginaliserende impact op het individuele- en groepsbewustzijn. Dat mag vervangen worden.
2 Een doordacht beleid voor sociale integratie (Durkheim) biedt meer kans op het succesvol tot stand brengen van mentale veranderingen bij individuen en groepen bij multiculturaliteit van samenleving.
3 ) Afhankelijk van maatschappijvisie in de samenleving en haar democratische systemen regelgeving aanpassen ten behoeve van nieuw burgerschapsvorming en collectief bewustzijn voor homogeniteit.
Als sociaal- pedagoog en burger met dubbele migratieachtergrond hoop ik dat onze (klein) kinderen en hun nakomelingen in een betere wereld van multiculturaliteit opgroeien en leven.
Shardhanand Harinandan Singh / Rotterdam
