Een vakbondsleider die ons is voorgegaan, die zei heel regelmatig op een bepaalde toon dat Surinamers heel gelovige mensen zijn. Veel meer dan die ene zin sprak hij niet uit, waardoor het niet echt duidelijk is wat hij precies met deze zin echt bedoelde. We weten wel dat een groot deel van de Surinamers meedoet aan religieuze rituelen. De bedoeling is vaak om persoonlijke wereldse voordelen te behalen.
De rituelen dienen een wonderbaarlijke uitwerking te hebben die effect moeten hebben op het leven en het welzijn van de mensen. Dit effect moet alleen komen van deelname aan de rituelen, niet van een bepaalde vrome of gelovige en bewuste levenswijze van alledag buiten de kerken, de mandirs en de moskeeën. Tot die rituelen behoren het gaan naar gebedshuizen en het houden van allerlei vormen van ‘kerkdiensten’ thuis of in de natuur. Als de vakbondsleider de deelname aan rituelen met een bepaalde wonderbaarlijke verwachting heeft bedoeld, dan heeft hij zeker gelijk gehad. Als hij bedoelde dat Surinamers de morele waarden en normen die ten grondslag liggen aan hun religie te allen tijde in acht nemen, dan zouden we wel dralen om hem direct gelijk te geven.
We leven nu in de vastenmaand, we hebben enkele dagen terug de Navratri periode gehad en we zitten nu ook midden in de Paasdagen. De bedoeling van de vastenmaand Ramadan is dat moslims door gedurende daglicht ook wat geoorloofd is – zoals eten en drinken – achterwege te laten, volledige beheersing krijgen over hun zinnen, lusten en verslavingen. Dat moet dan leiden tot een vroom, dienstbaar en sociaal leven gedurende de overige 11 maanmaanden uit de islamitische kalender. Moslims vasten in groten getale, maar de vraag rijst wat voor effect dat heeft op de handel en wandel van de moslims.
We hebben de indruk niet dat Ramadan een massaal effect heeft op de gelovigen, noch in Suriname noch in de zogenaamde moslimlanden. We zien regelmatig grote protesten en geweld in naam van de religie. Men is zogenaamd erg religieus. Maar de Corruptie Perceptie Index vertoont een heel ander beeld. Syrië, Somalië, Jemen, Afghanistan, Libië, Turkmenistan, Soedan, de Comoren, Tsjaad, Irak, Eritrea, Guinea Bissau, Nigeria, Libanon, Tajikistan, Iran, Guinea, Bangladesh, Pakistan, Oeganda, Kyrgyzstan en Oezbekistan zitten in de top van de meest corrupte landen in de wereld. Hoe is dit dan te verklaren? De verklaring is zeker niet dat in alle religieuze groepen er corrupte mensen zijn. De verklaring zou wel kunnen zijn dat er in deze landen mensen over het algemeen corrupt zijn.
We zien ook dat corrupte politici profijt willen halen van de Ramadan. Zo vernamen we dat de minister van Binnenlandse Zaken 50 moskeeën wil bezoeken in de vastenmaand. De vraag is of hij welkom is in de moskeeën en waarom. Indien men hem in de moskee wil, omdat hij met materiële goederen zal komen en die zal verdelen, dan denken wij dat het een corrumpering is van de gelovigen. Gierigheid is dan de drijfveer in een maand waarin we dit karaktertrek van ons moeten afzetten. De vraag is ook waarom de politicus naar de moskeeën wil gaan. Wij weten dat deze politicus overwegend een politieke boodschap heeft. De politiekvoering in Suriname is over het algemeen gedreven door oneerlijkheid en door corrupte politici. Die doen alsof het land Suriname met al zijn rijkdommen hun persoonlijke erfenis is die hun ouders hen hebben nagelaten. Ministers moeten niet met onethische beloften naar de moskeeën gaan, bijvoorbeeld dat men bij de politieke partij moet aansluiten in ruil voor overheidsbanen.
Laten we deze dagen die komen aangrijpen om ons innerlijk te versterken en eerlijk te worden, eerlijk te werken en te ondernemen, zodat ons land een sterk land wordt. Laten we onze religies niet alleen nemen als een ritueel om materieel beter te worden. En laten we meer van elkaar leren. Zo zijn er nog mensen in ons land die het verschil tussen hindoe en hindoestaan niet kennen.
Pasen is het belangrijkste christelijke feest in het liturgische jaar, volgend op de Goede Week. Christenen vieren deze dag vanuit hun geloof dat Jezus uit de dood is opgestaan, op de zondag na zijn kruisiging. Pasen duurt twee dagen en wordt gevierd op een zondag en maandag. Beide dagen worden wel afzonderlijk eerste en tweede paasdag of paaszondag en paasmaandag genoemd. Met het paasfeest wordt ook uitgekeken naar de verwachte wederkomst van Jezus op aarde. Er zijn politici die zich al in deze rol hebben willen plaatsen, ook in Suriname. Dat zijn de oplichtende valse profeten.
Het christelijke Pasen wordt gevolgd door de vijftig dagen durende periode van het kerkelijke jaar tot Pinksteren. De periode van het paasfeest tot Hemelvaartsdag duurt veertig dagen. De toegevoegde waarde van Pasen op de mens in Suriname zou ook marginaal zijn, het is meer een ding van het moment. En het draait om rituelen waarmee men dan denkt zijn ding te hebben gedaan. In elk geval zien we dan toch, dat we religieus zijn op een bepaalde manier zoals de overleden politicus dat kennelijk bedoelde, maar dat we dus eerder op wonderen zitten te wachten na de rituelen zoals kerkbezoek en enige vorm van vasten.
De wonderen blijven uit want wat gebeurt is waarvoor er is gewerkt. En zo zal het ook zijn, maar het is duidelijk dat de religieuze mensen van Suriname, en dat zijn we allen, niet genoeg goed doen en het kwade nalaten. Want onze economie, die zwaar te kampen heeft onder de corruptie, zou dan niet in deze staat zijn. We zouden, als we religieus waren, gekenmerkt worden door een hoge arbeidsproductiviteit en goede staatszorg voor de zwakken onder ons (kinderen, armen, ouderen, zieken, wezen, mensen met een beperking). En zo worden wij niet getypeerd.
