In gesprek met Dagblad Suriname vertelt Tanya hoe erg haar familie getroffen wordt door de huidige situatie. “Velen zeggen dat je maar werkt om te overleven, maar je overleeft het zelfs niet meer in deze dure tijd”, zijn haar woorden.
De vrouw geeft aan, dat zij en haar familie het vorig jaar nog overleefden, maar dat de situatie dit jaar enorm is gaan verslechteren, ondanks dat zij en haar man een baan hebben. “De situatie is zo nijpend, je raakt op gegeven moment radeloos en weet niet hoe verder. Alles is zo duur in de winkel. De prijzen van goederen en diensten blijven maar stijgen. Wat doe je wanneer je kinderen zeggen, ‘mama ik heb honger’, en je hebt niets meer. Je hebt al die dagen geprobeerd om sterk te zijn, creatief te zijn met het zetten van eten op tafel. Maar, op een gegeven moment heb je niets meer, alles raakt op. Je kindje heeft pampers of pap nodig, maar dat zelfs kan je niet kopen. Je hebt een kind die naar school moet, maar je kan niet eens brood, brood toespijs en stroop/thee kopen. Je kinderen zijn ziek, maar je hebt niet eens benzine en geld om ze naar de dokter te brengen. Je wilt hulp vragen, maar je durft niet uit schaamte. Dit is absoluut geen leven. Zo erg is onze situatie nooit eerder geweest. Dit is echt een dieptepunt. En dit is precies wat heel veel gezinnen doormaken in deze tijd!”
De vrouw hoopt ten zeerste dat de situatie zal veranderen.
“Ik wil een zorgeloos leven voor mijn kinderen. Ik wil niet dat ze zien hoe we als ouders struggelen om de eindjes aan elkaar te knopen. Ik heb zelf gezien hoe mijn ouders vroeger de eindjes aan elkaar knoopten en soms met een hongerige maag naar bed gingen, als dat maar betekende dat wij te eten hadden. Ik heb mezelf toen beloofd dat ik hard zou studeren om een goede baan te vinden, zodat ik het beter dan hun zou kunnen hebben. Maar, uiteindelijk laat de situatie in het land dit niet toe. Je werkt steeds harder voor een klein beetje geld”, aldus Tanya.
(Foto ter illustratie)
SK
