De prijzen van basisgoederen maken mensen nog steeds gek. “Zodra ik in de winkel kom neem ik een diepe zucht en hoop dat ik ga kunnen betalen voor wat ik op dat moment nodig heb”, zegt een vrouw in gesprek met Dagblad Suriname.
“Ik weet ook niet hoe ik mijn kinderen naar school moet sturen. Er is geen brood, omdat ik mij dat niet dagelijks kan permitteren en nu is er ook geen vervoer. Ik zit letterlijk met mijn handen in mijn haar. Ik wil mijn kinderen naar school sturen, maar hoe doe ik dat nu? Alles in het land maakt mij gek. Je weet aan het eind ook niet meer waarvoor je werkt, waarnaar je streeft en waarvoor je leeft. Het werkt echt op mijn zenuwen”, benadrukt de vrouw.
Een man geeft aan, dat hij niet weet waar hij moet beginnen. Doordat hij ziek is kan hij ook niet goed eten. “Maar, om een soepje te maken ga je ook genoeg op zak moeten hebben. Voor een eenvoudige pot kan het nog, maar als je echt een sterke soep wil dan ga je tenminste SRD 500 moeten hebben. Aardappel 30, banaan 100, cassave 100 en de specerijen ook nog erbij. Je weet ook niet met je hele ziekte waar je moet beginnen. Ik begrijp het ook niet hoor, ondanks dat ik alleen ben, weet ik ook niet hoe ik het moet redden. Komt er wel eens een einde aan het lijden?”, vraagt de man zich af.
TM
