Wat doe je wanneer je denkt dat een aantal ministeries jouw bezit is en er behoefte is aan versterking van de partijkas aan het eind van het jaar? Een partij die zich niets aantrekt van corruptie deelt dan niet de traditionele cadeaubonnen uit, maar drukt de ‘domme en luie ambtenaren’ een zogenaamd kerstpakket door de keel dat in het echt SRD 60 Surinaamse dollars waard is en geen SRD 150. Als het gaat om 2.000 kerstpakketten gaat, heeft de politiek de Surinaamse belastingbetaler met SRD 180.000 bestolen. Dit is een klassieke manier van disrespect van overheidsmedewerkers en een schoolvoorbeeld van corruptie. Zou een politieke partij in Suriname heden ten dage durven om op zo een wijze de Staatskas te benadelen ten voordele van de partijkas? Beweerd wordt dat tenminste een politieke partij dit wel zou hebben gepoogd. Landsdienaren van de LVV hebben geklaagd dat ze door hun minister(ie) en de politieke partij die zich eigenaar van dat ministerie waant, op kinderachtige wijze voor de gek zijn gehouden. De partij die nooit slaapt, zou niet hebben geslapen en duizenden pakketten hebben klaargemaakt voor de onderdanen. Een bezigheid gerelateerd aan de bazaarsfeer waarin de partij uitblinkt in tegenstelling tot andere zaken die gerelateerd zijn aan het echte politieke werk in een democratie; algemeen sociaal economisch beleid, politieke filosofie en specifieke goedgekeurde overheidsplannen. De bepaalde politieke partij heeft het niet kunnen presteren om in het leiderschap een bepaalde kampong-cultuur te ontstijgen. Daarmee wordt bedoeld dat de beleidsmakers in de partij een zekere ontwikkeling hebben gemist en een achterstand hebben die decennialang is en in principe een gap hebben opgebouwd die niet meer in te lopen is. Het zou te maken hebben met nostalgie en gebrek aan jong geschoold kader dat leiderschapsaspiraties heeft. Die nostalgie leidt naar het nadoen van perikelen uit de jaren ’60 en ’70 toen kermissen nog tot de populairste volksattracties behoorden naast de film. Het is een teken van ouderdom, rigiditeit en vergrijzing.
Het zou menig Surinamer niet verbazen als de partij straks ook medisch-specialistisch hulp tegen een speciaal tarief en bepaalde voorwaarden zou aanbieden aan bepaalde burgers, eigen waterleidingnetten zou aanleggen en eigen arbeidswetten zou maken voor de eigen bedrijven. Er is een sterke neiging om een parallelstaat te richten in een Staat die internationaal erkend wordt door de internationale gemeenschap. Binnen een kort tijdsbestek van 2 weken is de partij zeer negatief in het nieuws gekomen. De partij gedraagt zich net een kind dat aandacht vraagt van de ouders door herrie te schoppen. De partijleider wekt de indruk dat het mogelijk is om schriftelijke vergunningen ook mondeling te regelen. Soortgelijke verklaringen zijn alleen mogelijk in twee gevallen. Het eerst denken wij aan een geval van een cultuurshock, iemand die opeens in een fundamenteel dermate verschillende samenleving terechtkomt in cultureel opzicht dat hij totaal geen benul heeft van wat mag en wat niet mag. In het tweede geval denken wij aan personen die een tweede natuur hebben ontwikkeld om het systeem ongestraft te ‘bypassen’, in principe een zekere verslaving van het corrumperen van de overheid hebben ontwikkeld. In het geval van het vuurwerkincident van PL en de pakketten die het zelf heeft aan haar eigen ministeries heeft aangesmeerd, denken wij eerder aan het tweede geval, mede vanwege de geboortedata en de daadwerkelijke woon- en verblijfplaats van de betrokken personages. Wat in beschaafde landen zwaar en zelfs strafrechtelijk moet worden aangepakt, is de verkoop van vervallen producten aan de Staat en het ter consumptie aanbieden van vervallen producten. Tenminste een product in het pakket is vervallen op het moment dat u deze krant in handen heeft. Het product is helemaal afkomstig uit Maleisië. Wat ook opvallend is in het pakket zijn de ‘Brabant’ knakworstjes, compleet overbodig overigens in een pakket waarbij rekening wordt gehouden met de ‘eating habits’ van de doorsnee Surinamer, waarin zowel varkenszwoerd en varkensspek zijn verwerkt (ongeschikt voor consumptie door o.a. Moslims) als rundercallogeen (ongeschikt voor consumptie door Hindoes). Nu profileert de partijleider zich wel voor als een moslim en wordt er bijvoorbeeld rekening gehouden met de vastenmaand en wordt er geparticipeerd in Islamitische gebeden. De kring zou zich ook als zodanig profileren. Nu is bekend dat gelovigen een natuurlijke neiging hebben in alles dat verwerkt voedsel is, na te gaan of er geen verboden dierlijke bestanddelen in voorkomen en ten tweede of het product een geloofwaardige halaal-aanduiding heeft. Dat er verwerkt voedsel op zulke wijze opgenomen wordt in het pakket door de partij, zou ook kunnen duiden op een bepaalde attitude van de personen die de beslissingen nemen tegenover de consumptieregels van bovengenoemde regels, waartoe een deel van de aanhang trouwens behoort. Een onbegrijpelijke fout, misschien ook een gewoonte om ook religieuze regels te ‘bypassen’.
De president van de Republiek Suriname heeft een onvermijdelijke uitspraak gedaan en dat zal steeds voor hem worden herhaald. Hij heeft een ‘kruistocht tegen corruptie’ beloofd. In het geval van de tegemoetkoming aan de landsdienaren wekt de politieke partij die over LVV gaat de indruk dat er oneerlijk handel is gedreven. Een politieke partij moet geen handel drijven. Het moment dat een politieke partij van alles en nog wat zal willen doen en ook handel drijven, zal de partij gaan lijken op een staat in een staat, op een commune met een sekteleider. Dat moet worden voorkomen omdat het meerpartijen politieke stelsel van Suriname niet die bedoeling heeft. Een minister moet geen goederen aankopen bij zijn eigen politieke partij. De politieke partij moet op haar beurt alles eraan doen om haar minister te behoeden van verdachtmakingen over conflict of interest. In elk geval is gebleken dat de beleidsadviseur van LVV geen adviezen geeft waaruit enig respect voor de LVV-landsdienaren valt te putten. Omgekeerd is het moeilijk voor te stellen dat de LVV’ers respect hebben voor zo’n landbouw- en/of veeteelt- en/of visserijbeleidsadviseur. Pinda of rijst moet hij wellicht wel ooit hebben geplant in het meest positieve geval, maar verder dan dat reikt zijn agrarische scholing niet. Kennelijk zijn het dit soort adviezen die niet in het algemeen belang zijn en lijken op corruptie en benadeling van de Staatskas die wel tot de mogelijke gebieden van advisering liggen. Intussen zijn LVV-landsdienaren slachtoffer dus van een ongelijke behandeling van landsdienaren. Hoe het ook gedraaid en gewend wordt, het heeft te maken met een cultuur van straffeloosheid die zeer gevaarlijk enkele regeertermijnen terug haar intrede in onze politiek heeft gedaan.
