De VN heeft in overweldigende meerderheid gestemd voor een resolutie die het Internationaal Strafhof oproept om een advies (advisory opinion) te geven over de Israëlische occupatie van de Palestijnse gebieden. Inmiddels is duidelijk, dat Guyana meegegaan is met het overgrote deel van de landen die de resolutie hebben ondersteund. Suriname behoort niet tot de landen die de resolutie hebben ondersteund, en daarmee is weer eens het wanbestuur bewezen wat nu welig tiert onder het bewind van Santokhi-Brunswijk.
We worden geregeerd door een chantabel bestuur dat geen zelfstandig buitenlandse agenda erop na kan houden. We hebben een bestuur dat heel gemakkelijk onder druk kan worden gezet en zich dan moet inzetten voor allerlei duistere agenda’s van andere landen die om de verkeerde redenen Israël is alles ondersteunen… zoals de USA. In totaal waren 166 landen aanwezig voor de stemming, Suriname niet. Van de 166 hebben 87 gestemd voor de resolutie, 26 waren tegen en 53 hebben hun stem onthouden. 21 landen waren niet voor de stemming aanwezig. Antigua, Dominica en Suriname waren onder deze landen. Geen enkel Caribisch land heeft tegen de resolutie gestemd. Haïti is het enig Caricom-land dat zijn stem heeft onthouden. De andere Caribische landen hebben voor de resolutie gestemd waaronder Jamaica, Trinidad, Barbados, Guyana en Bahamas, landen die al van oorsprong een sterk diplomatiek optreden kennen vanwege de Britse beïnvloeding.
Suriname wordt door het optreden van deze regering steeds meer een outsider in de internationale politiek. Deze regering grossiert in het scoren van de meest waardeloze rangschikkingen en scores. Suriname heeft een permanente missie bij de VN en de vraag rijst waarom wij niet bij de stemming aanwezig waren. Opvallende waren enkele landen die zich van stemming onthielden ondanks het lidmaatschap van de OIC. De statuten van de OIC verplichten de lidlanden om te streven naar het ontstaan van een Palestijnse staat. Dat zijn veel lidlanden van de OIC waaronder Suriname vergeten. Inmiddels hebben we wel een bank hier om te profiteren van de middelen van de OIC, maar dat profiteren is een onzedelijke handeling van de Staat Suriname. We zijn vooral nu bij de OIC alleen voor de middelen. Opvallend in de rij van landen die zich onthielden van stemming of tegen waren zijn Duitsland, Nederland, Frankrijk, Zwitserland, Verenigd Koninkrijk, Canada en Italië.
Deze stemming is heel belangrijk geweest met betrekking tot het komen tot eindelijk een Palestijnse staat waarop het Palestijnse volk aanspraak maakt. Het wegblijven betekent dat Suriname tegen is of aan stemonthouding is gedaan. Het wegblijven oftewel het dokken van Suriname heeft te maken met een verborgen agenda die deze regering onder leiding van de president en directe uitvoering van de BIBIS-minister aan het executeren is. We brengen u in herinnering het debacle van de ambassade die Suriname in Jeruzalem wilde openen. Er is vanuit verschillende maatschappelijke groepen en deskundigen in Suriname zwaar kritiek geuit op het besluit van de regering toen. De regering zou met een antwoord komen, maar dat is nooit gekomen. De BIBIS-minister zou rapportage doen aan de minister met betrekking zijn voorbereidingen om de ambassade in Jeruzalem te vestigen. Deze rapportage is misschien wel gedaan aan de president, maar het is nooit aan de samenleving bekend gemaakt. We weten niet of de rapportage überhaupt is gekomen.
Uiteindelijk is het de DNA-voorzitter Bee geweest die het gezicht van Suriname heeft gered, want de hele DNA heeft het besluit van de regering om een ambassade in Jeruzalem te zetten, afgewezen. De president had aan dit besluit consequenties moeten verbinden, omdat zowel DNA als maatschappelijke organisaties de minister hebben teruggefloten en zijn besluit zwaar hebben bekritiseerd. Toch was dat niet genoeg voor de president om aan de handelingen van de BIBIS-minister consequenties te verbinden.
Hier moet wel gesteld worden dat het buitenlands beleid in principe een aangelegenheid is van de president, dus het is de president die aan het eind van de dag ook verantwoordelijk is. In deze heeft de president getoond geen verstandig oordeel te kunnen vormen in zaken aangaande het gevoelige buitenlands beleid.
Ook heeft de president getoond niet op de hoogte te zijn van de essentiële gevoelens en diep liggende pijnpunten die in de samenleving leven. Deze zaak van de verborgen agenda inzake de Israël-kwestie ligt heel gevoelig en de regering van Suriname met name de president en zijn partij hebben getoond ongevoelig te zijn voor de sentimenten die leven in de samenleving. Deze ongevoeligheid zal ongetwijfeld consequenties hebben bij het stemgedrag van een deel van de kiezers in 2025.
De regering moet niet denken dat deze zaken vergeten zullen worden, omdat in interne kringen heftige discussies worden gevoerd. De zaak ligt behoorlijk gevoelig, omdat deze segmenten zich behoorlijk belazerd voelen met de verborgen agenda. In deze moeten wel de complimenten worden gegeven aan DNA-voorzitter Bee die wel heeft getoond in deze de verantwoordelijkheid te hebben gekend. De regering heeft van het debacle van de Jeruzalem-ambassade hoegenaamd niets geleerd.
