We hebben officieel de Kerstdagen achter de rug. Bij Kerst is het gebruik dat de maatschappelijke organisaties en de politieke partijen zich uitspreken over het moment en de toekomst. Nu zijn politieke partijen in Suriname, niet de meest geschikte organisaties om oprechte boodschappen te brengen voor het volk en daarom worden ze geheid niet gelezen door een overgroot deel van de bevolking.
Vooral de gezinshoofden en de ouders en verzorgers zitten in een zeer penibele positie en die kunnen niet wachten totdat 1 januari voorbij is. Kinderen verwachten van hun ouders en verzorgers dat ze de laatste 2 weken van het jaar tot een mooie periode maken, met verwennerij, lekker eten en cadeautjes. De volwassenen hebben een zeer moeilijke tijd om aan dit verwachtingspatroon te voldoen. Men voelt zich verlegen en schuldig tegenover de kinderen die men niet eens een prettige tijd kan bezorgen, en dan hoeft het niet per se te gaan om luxe dingen. Een voorbeeld is de prijs van babyvoeding. We hebben van jonge moeders begrepen, dat de prijs van babyvoeding zodanig duur is dat het bijna niet te betalen is. Wij vinden dat de regering op dit vlak wel degelijk mag concurreren met de commerciële handel. Dat betekent, dat de regering in de eerste plaats zelf babyvoeding moet importeren en dat aan de geregistreerde moeders moet aanbieden. De regering moet daarbij geen onderscheid maken tussen de moeders. In de tweede plaats moet Volksgezondheid voorlichting geven over voeding dat even goed is als de babyvoeding in blik. Er zijn bijvoorbeeld meelsoorten die in Suriname worden geproduceerd, zijn ze een goed alternatief?
In elk geval is dit een zware periode voor ouders en verzorgers. Omdat sommigen niet kunnen voldoen aan de verwachtingen van hun kinderen, zakken ze in hun achting en vinden ze dat ze hun gezin in de steek hebben gelaten. En zo groeit dan het ressentiment verder tegen de huidige bevolking. Er wordt beweerd dat er geen stress en bezorgdheid te zien is bij de regerende elite en de ministers. Er is geen pijn en ontevredenheid te merken naar zichzelf toe van de regeerders. Er wordt verwezen naar shows en naar de vorige regering die door hetzelfde volk dat nu pienaart in het zadel zou zijn gehouden. Eigenlijk lijkt de regering nu te zeggen: eigen schuld dikke bult.
Wat opvalt en dat was dit eindejaar weer niet van de lucht, is dat de regeringspartijen blijven beweren dat het volgend jaar beter zal gaan. Dat is recent weer gedaan door DNA-voorzitter Bee. Waarom het beter zal gaan en wat zal veranderen heeft hij niet kunnen concretiseren. Maar Suriname is klein en er zijn geruchten dat exponenten uit zijn partij weigeren om belastingaanslagen te betalen. Het zou zelfs gaan om de hoogste partijleiding. En de vraag rijst dan hoe het beter zal gaan in het land wanneer de top van de regering weigert om hun belastingschulden te betalen. Men bedreigt en intimideert op de gebruikelijke manier, wel nu zonder een schep te pakken, dat belastingaanslagen moeten worden vernietigd. Ambtenaren zullen in deze moeilijke tijd uit lijfsbehoud dan toegeven aan de bedreigingen. En men zal dan nalaten om de anderen lastig te vallen.
Het fiscaal systeem van Suriname kent een behoorlijke onderprestatie, de middelen worden niet binnengehaald, omdat de mensen met macht weigeren om hun belasting te betalen. Ook wordt er geen vermogensbelasting opgehaald. De rijken en de mensen met politieke macht weigeren om hun afdrachten te doen. De inkomsten van de staat zijn zwaar gebaseerd op de mineralen (olie, goud) en de afdrachten van de armen in de samenleving: de loonbelastingen. Meneer Bee is daarom de laatste in de rij om iets te komen vertellen over dat het beter zal gaan, zijn partij en zijn partijleider hebben die mindset totaal niet. Bij de ABOP draait het om graaien in de pot. Daar zou het ook gaan bij de andere coalitiepartners.
Er zijn ook geluiden dat terwijl de BiZa-minister denkt aan het afromen van het aantal ambtenaren, er gewoon mensen zonder kwalificaties in dienst worden genomen. Het is dus dweilen met de kraan open en 2 regeringen binnen 1 regering, compleet met een aparte PR.
Kortom, insiders en de VES hebben ook al aangegeven dat het komend jaar er niet gemakkelijker op zal worden, omdat het niet duidelijk is wat er komend jaar zal veranderen. Integendeel krijgen we een BTW erbij en de voorspelling van de economen van de Suriname in de VES is, dat prijzen weer de lucht in zullen gaan door BTW. We horen Ravaksur al klagen over BTW, omdat de regering naar ons weten beloofd had dat door BTW er in de directe belastingsfeer (inkomsten- en loonbelasting) verlichting zou komen. Sterker nog, er zou beloofd zijn dat deze belastingen afgeschaft zouden worden.
Stroomtarieven gaan omhoog, zonder dat EBS is doorgelicht. De praktijken bij de EBS gaan dus gewoon door en de bevolking mag opdraaien voor de ongerechtvaardigde verrijking van enkelen. Overigens horen we ook niets meer van het justitieel onderzoek dat binnen de EBS gaande zou zijn. De tijd zal leren in welke mate de moni karta in staat zal zijn om te compenseren.
Er is een grote verliezer in het geheel dat strategisch is voor de instandhouding van de samenleving: dat is de middenklassen die zwaar aan het verdampen. De middenklasse druipt met pijn en verbittering af naar de massa. De regering heeft geen boodschap voor deze groep. Dit is ook de groep waar het kader zit en die kansen heeft op buitenlandse arbeidsmarkten. Er is dus gewoon sprake van incoherent en chaotisch bestuur, dus vanzelf slecht bestuur. De termen zijn dus niet aanwezig om betere tijden in 2023 voor te houden. Het zou neerkomen op volksverlakkerij.
