Een heel mooie en memorabele WK Voebal is met een zinderende finale tot een einde gekomen in een land dat nooit het WK had mogen organiseren. Vanwege de voorgeschiedenis van het WK was dit sportspektakel een noodgedwongen orgie, een zonde, die men zich heeft laten welgevallen. Qatar heeft de wereld verleid in een bacchanaal, ook de zonde smaakt zoet. Het is waar festijn geworden, maar we hopen als medebewakers van mensenrechten als vrije pers, dat de wereldvoetbalbond zijn lessen uit dit WK wel leert.
Voetbal en met name WK’s zijn een ritueel geworden in de moderne geschiedenis van de mensheid. Mensen ontsnappen om de 4 jaar grootscheeps en massaal de beslommeringen van alledag met zijn allen, van hoog naar laag, om zich een maand lang over te geven aan een sportfeest waaraan de hele wereld deelneemt. In zekere zin hebben het EK en de Copa America ook hetzelfde effect. En daarom kunnen WK’s, EK’s en Copa America’s niet geheel losgekoppeld worden van de politiek. Alhoewel regeringen niets te beslissen hebben, maar nationale en regionale voetbalbonden en de FIFA, kunnen we geen parallel systemen hebben in de wereld. Wanneer de FIFA op dezelfde manier verder gaat om via corruptie WK’s te gunnen aan landen die kwetsbare mensen in de wereld uitbuiten en de mensenrechten in eigen land vertrappen, kan het zijn dat de wereldpolitiek en de Fifa zich tegenover elkaar gaan vinden, en dat zal niet in het voordeel zijn van de mensheid. Het WK zelf qua prestaties van de landen en de sporters was beeldschoon.
We moeten de mediabedrijven bedanken die op hun wijze, met hun zeer beperkte voetbal deskundigheid getracht hebben steeds een verhaal te scheppen rondom wedstrijden waardoor zaken toch in enig perspectief kunnen worden geplaatst. Tijdens menig wedstrijd is de vraag gesteld of de Surinamers ook bombel zouden afschieten als Suriname ooit in de toekomst op een WK goed zou acteren. Er is beweerd dat er toch Surinamers zijn die voor de tegenpartij zouden duimen en een pagara bij ons eventueel verlies zouden afsteken als wij ooit op een WK Argentinië, Nederland of wellicht ook Brazilië zouden treffen. Er zijn burgers die nooit gedurfd hebben om een Surinaamse vlag te hangen, ook toen recent Suriname mooie waardige wedstrijden speelde tegen latere WK-gangers Canada en Costa Rica. Het heeft allemaal te maken met een spontaan gevoel. We hebben in elk geval een Surinamer gehad die als linesman heeft geschitterd op het WK. We zijn daarom trots op Zachari Zeegelaar.
De WK-finale zelf is een van de spannendste die ooit is gespeeld. De twee sterkste teams zijn uiteindelijk overeind gebleven en hebben een zeer waardige finale gespeeld, waarbij vooral Argentinië vanaf het begin tot het uiterste is gegaan. De wil leek in het begin veel sterker bij Argentinië dan bij Frankrijk, waardoor de Fransen nauwelijks in de eerste helft in enige mate in hun spel konden komen. Ze werden zwaar overrompeld en overklast door de Argentijnen over alle linies. In de tweede helft en daarna werd het een meer evenwichtige wedstrijd waarbij een ding wel duidelijk werd: de finale was ook een strijd van een jonge wereldster in de groei en een oude afzwaaiend voetbalfenomeen.
Dit is zeer waarschijnlijke het laatste WK van Messi geweest en voetballiefhebbers die de emotie in de sport kennen, die hebben ongeacht het land dat ze hebben aangehangen, de Argentijn de wereldbeker wel gegund. Minder en voor hem uitzonderlijk waren wel zijn misdragingen tegen de Nederlandse en een legendarische coach Van Gaal, waar hij wel zwevende fans heeft verloren. Er zijn zelfs kinderen geweest die dit gedrag van Messi hebben afgekeurd. Het vergrijp van Van Gaal dat aanleiding zou zijn geweest voor deze misdragingen van Messi, waarvoor hij eigenlijk een gele kaart had moeten krijgen. Al met al heeft een zeer sterk spelende Argentinië zeer welverdiend en niet op geluk het WK gewonnen. Daarmee heeft het land nu 3 WK-titels en moet er een ster op het Nederlands tenue worden bijgeschreven.
De vlag van de legendarische Diego Armando Maradona wapperde zichtbaar in het Argentijnse contingent op de tribunes. De vergelijkingen tussen Maradona en Messi liepen altijd mank, omdat Messi het WK nog niet had gewonnen. Vanaf gisteren is dat niet meer het geval. De omstandigheden en de wijze waarop onder Maradona de titel werd behaald verschilt van de wijze waarop Messi kampioen werd. Na gisteren is Messi zeker geklommen in de vergelijking met Maradona. De prijzenkast van Messi is altijd veel groter geweest dan Maradona, en het ontbrekende stuk is nu erbij. Het is nu aan de Argentijnen om te bepalen wie hun grootste voetballer ooit is geweest, en de we weten dat de meningen in het voetbalgekke land verdeeld zullen zijn.
We vragen ons af of de Argentijnen weten dat er ook in Suriname Argentijnen wonen, die tot naar Qatar zijn geweest om Messi in actie te zien. Het WK heeft rivaliserende en gelijkgestemde collega’s en families dichter bij elkaar gebracht. Samen hebben ze winsten gevierd en elkaar getroost bij een verlies. Het WK is voorbij en terecht heeft een wijze Surinaamse man op FB gezegd: het WK is voorbij en nu allemaal naar de ‘Messy’ orde van de dag in Suriname. Het gaat u goed, we hopen dat er na de grote show er nog geld in uw zak over is en dat u niet gedwongen zult zijn om onzedelijke handelingen te plegen.
