“De prijzen van producten blijven maar stijgen, er is nog steeds geen verandering aangebracht”, zegt een vrouw tegenover Dagblad Suriname. “Ik dacht juist dat er een verandering aangebracht zou worden, maar de prijzen blijven in plaats van te zakken alleen maar de lucht in gaan. Men zoekt eerst actie voor ze aandacht geven aan een probleem. Het is heel erg stressend dat je met een SRD 50 en niet eens een SRD 100 de benodigde spullen voor een complete maaltijd kan kopen. Dat kon eerder nog, maar nu is er helemaal geen sprake van”, aldus de vrouw.
“Ik vind het heel erg jammer. Er zijn zelf mensen die geen SRD 100 hebben voor de dag, dan hoe eten zij? Er moet een oplossing komen.”
“De school is al van start en dan heb je geen busgeld en ook geen geld voor het kopen van brood en beleg. Hoe wordt er dan verwacht dat de kinderen dan 100% moeten presteren of de ouders dan ook een belangrijke rol moeten spelen”, zegt een andere vrouw.
“Ik ben heel erg moe en weet helemaal niet meer van wat ik moet doen. Mijn salaris is letterlijk allen besteed aan het kopen van schoolbenodigdheden en dan heb ik nog niet alles. Ik zit met de stress en een pijnlijk gevoel van hoe ik mijn taak als moeder verder moet voldoen. Ik kan geen huur betalen noch de andere voorzieningen en ook niet zorgen voor dagelijks eten op tafel. Ik ben nu gedwongen een hele andere weg te kiezen om uit te komen. Ik moet dan iets anders erbij doen om aan geld te komen, maar iets starten betekent ook uitgeven. Wat moet ik doen, hoe moet ik nu verder?”, vraagt de vrouw zich af.
“Er moet een verandering komen, ander gaan de kinderen ook niet kunnen genieten van onderwijs.”
TM
