Suriname begint steeds meer te lijken op de voetbalploegen die hun wedstrijden met bijgeloof willen winnen. Er zijn in het afgelopen weekend veel middelen, van de regering of particulieren, besteed aan een gebedsbijeenkomst rondom het paleis waar een deel van het Surinaams publiek, maar ook toeristen, naar toe waren getrokken. Er is een multireligieuze bijeenkomst gehouden om Suriname weer in handen van God te plaatsen, alsof Suriname ooit al dan niet formeel in handen van Satan is geplaatst.
Het was een gebedsbijeenkomst, maar enkele van de meest areligieuze mensen vonden het nodig om het podium te bestijgen. Mensen waarvan foto’s op social media circuleren hoe men gepakt is in kamers. Het geheel lijkt erop te duiden dat Suriname alleen nog door een speciaal goddelijk ingrijpen kan worden gered. De regering zou dus op een wonder zitten te wachten, er wordt niet veel gerekend op de kunst van het goed regeren van een land, op degelijk bestuur. De regering zou zelfs hebben laten blijken, dat er al wonderen in Suriname gebeuren en dat God ingrijpt in de processen in Suriname. Zou zou er goddelijk ingrijpen zijn in een snelle deal die de regering al na 10 minuten praten met het IMF heeft kunnen beklinken. Het goddelijk ingrijpen is dus via de regering, die zou dus heilig zijn. En de regering geeft aan dat God Suriname niet in de steek zal laten. Dat zijn dan precies de soort garanties die geestelijken geven aan gelovigen die geloven in ‘het ongeziene’.
Wij dachten in de eerste plaats dat er een scheiding van kerk en staat was in Suriname. Dat regeren een puur wetenschappelijke zaak was waar mensen wel gedreven worden door vanuit de religie ingegeven empathie, mededogen en zelfs liefde voor de medemens. We hebben ook bij de vorige president gezien dat hij vooral in relatie werd gebracht met God. “Na Gado poti eng drape”, werd door de gelovigen over Bouterse gezegd. God zou Bouterse hebben opgepikt en op de presidentsstoel hebben gezet, hij was dus ook een soort vertegenwoordiger van God op aarde in Suriname. Mensen die hem voortijdig wilden weghalen gingen dus in tegen een persoonlijk besluit van God.
Wij vinden dat door nu te leunen op gebed als de laatste strohalm, de regering verder aan geloofwaardigheid inboet. Ook gaat de huidige regering, die de handelswijzen en de mythes van de vorige regering heeft bestreden, ongeveer op dezelfde voet verder.
Overigens moeten wij ook kritische kanttekeningen plaatsen bij de participatie van de regering aan een evenement van een controversieel persoon die meent belangen van Haïtianen in Suriname te behartigen. De man laat zich op social media filmen met stapels vreemd geld. Het geld wordt live geteld en in plastic zakken gesealed. Daarna laat de man het geld in plastiek zetten op zijn bed en gaat hij met het geld naar bed alsof het zijn vrouw is. Als het ware bedrijft de man liefde met het geld op zijn bed. Deze handelingen zijn voor Surinaamse burgers vrij om te plegen, maar het is geen gedrag waarmee de regering zich mee moet associëren. Het geeft een verkeerd signaal. Bovendien is het onduidelijk of de meneer vermogensbelasting en inkomstenbelasting heeft betaald over dit inkomen.
Dit alles gebeurt in een tijd van zware armoede in Suriname waar mensen voor het stelen van kaas zelfs worden doodgeslagen. Deze meneer is eerder in verband gebracht met mensenhandel en heeft hij zich op de radio niet overtuigend kunnen verweren. Ook nu zijn er zware vraagtekens over zijn activiteit om honderden Haïtianen naar Suriname te halen. Het importeren van deze vreemdelingen gebeurt via een landbouwbedrijf die zich opwerpt als de werkgever. Het landbouwbedrijf is totaal niet bekend, op social media is niets bekend van dit landbouwbedrijf en is het niet duidelijk waar dit bedrijf zijn landbouwarealen heeft en wat men verbouwt. Leden van de regering zijn door deze persoon aangevallen, omdat die functionarissen hebben gewezen op de wetten en procedures van het land.
Ook nu zijn er zware twijfels over de activiteiten van deze man. De vraagtekens zijn levensgroot aanwezig, vooral aan de hand van mededelingen dat paspoorten van de vreemdelingen worden ingehouden. De tientallen documentaires die wij als media hebben gezien over mensenhandel hebben allemaal 1 gemeenschappelijkheid: dat paspoorten van de mensen worden ingehouden waardoor ze gevangen zitten op een plek en nergens naar toe kunnen. De regering kan zich niet op deze wijze associëren met soortgelijke figuren en het is een teken voor mogelijke slachtoffers van mensenhandel dat ze niet bij de regering hoeven aan te kloppen, omdat die allemaal in een bed zouden slapen.
We zien in Suriname te veel shows en valse religieuze evenementen die door de verkeerde mensen worden bezocht. De meest goddeloze figuren bestijgen het podium om toespraken te houden. Zelfs toeristen worden uitgenodigd om gratis ‘multicultureel’ te eten. Als de regering deze verspillende eetfestijnen, die een teken zijn van decadentie, niet financiert, dan moet men ook geen onderdeel van zijn. Wij moeten nu constateren dat de regering na technisch te zijn afgegaan, ook moreel richting een faillissement gaat, wat kan leiden tot het dalen van de geloofwaardigheid van de bevolking tot een historisch dieptepunt. We roepen de regering en haar leiders op om minder te rekenen om wonderen van God en minder te rekenen op de uitkomst van de gebeden van de geestelijken die het land rijk is.
We roepen de regering op om te rekenen om de technische verrichtingen. In Haïti heeft Papa Doc tijdens zijn terreur ook gezinspeeld op het geloof van de bevolking. De resultaten van het werk van deze en andere regeerders is bekend.
Regeren is een technische aangelegenheid, gebedsbijeenkomsten moet worden gelaten voor de vele kerken in Suriname. We roepen de regering op om tot haar zinnen te komen en de resterende effectieve maanden om te regeren te besteden aan goede besluiten voor het volk van Suriname.
