De woordvoerders van de Surinaamse regering onder leiding van president Santokhi, hebben de eigenschap zich deskundiger te willen voordoen dan zij in werkelijkheid zijn. Hun “boodschap” leeft in grote vijandschap en schril contrast met de maatschappelijke werkelijkheid en waarheid. Men verzoent zich wel met ‘wishful thoughts’, verzinselen dus, die dan de status krijgen van “opbouwende politiek” met echter averechtse uitwerkingen. Een demonstratie van onkunde, onvermogen en/ of ongeloofwaardigheid.
Al vroeg na de overname van de macht door de huidige president Santokhi, werd de Surinaamse samenleving geconfronteerd met een “tsunami” van teleurstellingen, economische en maatschappelijke ellende. Er is duidelijk geen sprake van een rationele selectie volgens criteria van effectiviteit.
Wat ook is opgevallen, is het ontbreken van een methodologische systematiek naar de besluitvorming. Het is gebleken dat de huidige Surinaamse regering van Santokhi, niet in staat is om aan de Surinaamse samenleving de beloofde welvaart en welzijn te geven. Dit wordt zo gesteld, omdat de zichtbare armoede zo dramatisch om ons heen grijpt en de striemen van de thans heersende verslechterende sociaal financieel economisch leven van alle alledag tot in onze botten te voelen zijn. De Surinaamse samenleving, c.q. de werkende klasse heeft niks aan de zovele verklaringen, georkestreerde lofuitingen, beloften en theoretische oplossingen zonder de daaraan gekoppelde een levens ethos. Wij willen concrete daden met toegevoegde duurzame waarden zien, met betrekking tot onze nationale economische activiteiten.
De nationale ontwikkeling is vrijwel in zijn geheel tot stilstand gebracht. De groeiende werkloosheid als ook de maatschappelijke onzekerheid is in alle lagen merkbaar en zichtbaar.
Het gevolg van de teleurstelling en maatschappelijke onzekerheid is ook, dat mensen hun emotionele evenwicht verliezen en dit heeft weer gevolgen voor de interactie en integratie van vrijwel alle instituties waarin zij verkeren. Het volk kan hun wensen en hun grieven niet op een gangbare wijze uiten. Men wordt agressief en men raakt gefrustreerd, zie de toenemende chaotische situatie in het sociaal economische leven van de burgers; en dit is in alle maatschappelijke lagen al merkbaar. De kans is dan groot dat de opgekropte menselijke energie een uitweg gaat zoeken en dat gaat leiden tot een uitbarsting van agressiviteit.
De huidige Surinaamse regering, met als president meneer Santokhi, heeft het Surinaamse volk van de wal in de sloot gesleept.
Senioren burger, Edire Castelen.
