Rabin Parmessar, leider van de NDP-fractie in de Nationale Assemblee, vraagt zich af of er meerdere financiële constructies gemaakt of in de maak zijn gelijkend op Surfin N.V en HPSG waar het parlement geen kennis van draagt. De parlementariër heeft er enorm grote moeite mee, dat de Nationale Assemblee achteraf erachter moest komen dat de regering voor miljarden aan Amerikaanse dollars aan staatsgarantie heeft uitgegeven, die de staat voor vele jaren financieel zou verbinden.
“De noodzaak voor foreign direct investment is er, maar als dit aangegrepen wordt om andere bedoelingen toe te laten, dan moeten we ons ernstig zorgen maken”, aldus Parmessar. Hij zit met de vraag waarom de regering belangrijke informatie regarderende de Memorandum of Understanding (MoU) tussen Surfin N.V en het Italiaanse MAEC 87 SRL niet met de Nationale Assemblee heeft gedeeld. Bij deze MoU zou het gaan om een lening van US$ 2 miljard, tegen 0,5% rente, een aflossingsvrije periode van 5 jaar en een looptijd van 20 jaar. De staatsgarantie zou een bedrag behelzen van US$ 4 miljard.
Intentie niet geëffectueerd
Twee weken geleden heeft de regering bij monde van minister Albert Ramdin van Buitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking (BIBIS) in de Nationale Assemblee verklaard, dat de intentie tot deze beoogde lening nooit is geëffectueerd, en dar derhalve nooit financiële transacties hebben plaatsgevonden. De kwestie van de MoU tussen Surfin N.V met het Italiaanse MAEC 87 SRL speelde in januari vorig jaar. De minister verduidelijkte, dat deze mogelijke lening een optie was voor het geval de bespreking met het IMF (Internationaal Monetair Fonds) toen voor een financieel ondersteuningsprogramma niet positief zou uitpakken. Het land zat financieel aan de grond en de regering had geen andere keus dan te handelen door uit te kijken naar opties, zei minister Ramdin.
Niettegenstaande de uitleg van de BIBIS-minister, zegt Rabin Parmessar dat hij en zijn NDP-fractie in het parlement nog steeds met een aantal vragen zit rond deze kwestie. Omdat een parlementsvergadering hierover, die conform afspraak de afgelopen week zou plaatsvinden niet is uitgeschreven, zegt hij nu publiekelijk op deze kwestie terug te komen. Hij vraagt aan de regering of het de Nationale Assemblee alle relevante documenten kan doen toekomen, waaronder een kopie van de missive, de machtiging van de president aan de minister van Financiën en die van BIBIS voor het aangaan van de lening, de machtiging van de Centrale Bank van Suriname voor het afgeven van een staatsgarantie van US$ 4 miljard en de due diligence onderzoeken die zijn uitgevoerd.
Wie heeft onderhandeld
Parmessar wil weten wie namens de staat de onderhandelaar is geweest binnen de MoU met MAEC 87 SRL, en met wie er onderhandeld werd. Ook naar de achtergronden van Angelo Montanari van het Italiaanse MAEC 87 SRL is hij benieuwd. Het Assembleelid wil ook weten waar de US$ 2 miljard die Suriname mocht lenen tegen slechts 0,5% rente per jaar vandaan zou komen.
Parmessar vraagt zich af of er contact is opgenomen met de Italiaanse overheid om na te gaan of er sprake is van zwart geld c.q. witwassen. Volgens informatie leent de Italiaanse overheid tegen 3% per jaar. MAEC 87 SRL zou een familiebouwbedrijf zijn met een maatschappelijk kapitaal van nog geen US$ 300 miljoen. De vraag is van waar het bedrijf US$ 2 miljard en optioneel nog eens US$ 5 miljard zou mobiliseren om aan Suriname te lenen. Aan wie zou de 6% “brokers fee” oftewel het commissiebedrag van US$ 120 miljoen worden uitbetaald?
Parmessar hoopt duidelijkheid van de regering te vernemen op deze en andere vragen van hem.
SS
