Het Surinaams voetbalverhaal is in een Surinaamse soela terecht gekomen met veel waterturbulentie en nog weinig stroom voorwaarts. Na de senioren, die bezig zijn in de A-klasse van de Concacaf Nations League met 3 wedstrijden en 1 punt, zijn de U-20 Natio jongens in een soortgelijke serie bezig. Ze hebben op hun weg niet de minste landen als Mexico, Trinidad en Haïti. De verwachting was al van tevoren, dat wij onder alle omstandigheden, ook als wij ons best mogelijke elftal zouden kiezen, wij moeilijke wedstrijden voor de boeg zouden hebben.
Het is realistisch nog dat wij in zulke series weinig punten halen, maar een troost kan wel zijn als het goed tegenstand biedt, de verliespartijen beperkt houdt tot enkele goals en hier en daar zelfs een puntje pakt. Hoe we verliezen of ten onder gaan, gediskwalificeerd worden, hangt ook af van de kiesheer, in deze de heer Blackson. Toen we de naam hoorden, wisten we vanuit zijn optreden als speler van Voorwaarts en de nationale selectie en daarna als trainer, dat we een zeer rigide benadering tegemoet zouden zien. We zien een enge benadering van deze trainer en hij is de oorzaak ervan dat Suriname met een monsterscore af is gemaakt door Mexico. Deze trainer is introvert, maar zijn benadering is niet in het belang van de natie. Hij dient een groepsbelang en dat is het belang van Surinaamse jongens die bij de lokale clubs spelen.
Blackson is in principe geen voorstander van het gebruiken van speelgerechtigde spelers uit de diaspora. Het heeft te maken met een valse trots die hij ook had toen hij speler was. Maar, noch als speler of als trainer kan Blackson als een topcoach worden getypeerd. Zijn benadering is niet zuiver, hij gebruikt speelgerechtigde diasporaspelers van Suriname onder protest. Het is tot nu toe niet duidelijk waarom het grootste deel van de diasporaspelers terug is gestuurd naar Nederland. Waarom zijn slechts 8 spelers in het team opgenomen? In Suriname is er geen jeugdcompetitie. In Nederland is de jeugdcompetitie wel gaande geweest. Hoe heeft Blackson de Surinaamse jongens gekozen? Hoe heeft hij gezien wat hun vorm en ritme is?
Het selecteren van de Surinaamse spelers is een zaak die niet op richtige wijze is gegaan. Uit de uitleg van de coach blijkt, dat aan de seniorenteams die wel begonnen zijn aan een competitie, is gevraagd om jonge spelers aan te bieden. Deze jongens zijn ingeschreven in de seniorenteams. U-20 jongens maken heel weinig deel uit van de basisteams van de topsectie in Suriname. Het zijn geen jongens met een speelritme. En dat was te zien in de eerste wedstrijd die door de jongens werd gespeeld tegen Mexico. We hadden niet verwacht dat Suriname van Mexico zou winnen, maar een deel van de spelers is door Blackson niet in bescherming genomen en voor de leeuwen gegooid.
In Suriname is het voetbal op hoogste niveau pas weer begonnen. Pas na een jaar kunnen spelers uit de competities worden geselecteerd. U-20 jongens moeten gepikt worden uit de beloftenteams, dat zijn de U-20 jongens die in U-20 competites volle wedstrijden spelen. Zulke competities moeten nog opgestart worden in Suriname. Terwijl de jongens uit de Surinaamse competities ritme opbouwen en zichtbaar worden, had Blackson meer gebruik moeten maken van de diasporajongens. We hebben daarom geen begrip voor de keus van de trainer om massaal deze jongens terug te sturen.
Wij gaan daarom ervan uit dat het beleid van deze trainer niet strookt met het beleid van de richtinggevende trainer Menzo en het beleid van de SVB. Vooralsnog zijn in de organisatie van de reis naar Honduras geen blunders te bekennen, maar als er iets mis is dan zal dat bij jeugdspelers niet gemakkelijk naar buiten komen. Wij stellen wel vragen over bijvoorbeeld de mensen die aanwezig zijn in Honduras. Wij hebben de indruk dat er behoorlijk wat mensen met een official trui van de SVB ter plekke aanwezig zijn. Zijn deze mensen wel functioneel in de delegatie? Zijn ze onderdeel van de delegatie? We vernemen dat de SVB-directeur ter plekke aanwezig is, en we vragen ons af waarom hij ter plekke aanwezig is. We vinden dat het organiserend werk van reizen etcetera een aangelegenheid is van de SVB-directeur en dat hij op dit stuk een slechte job heeft gedaan. Dat is het geval recent weer bij de senioren die op alle luchthavens die ze aandeden, vastzaten.
Naast de (algemeen) directeur is er een technisch directeur. Die is meer belast met het speltechnisch beleid van de nationale teams en daaronder vallen ook de spelers en het selectiebeleid. Een algemeen advies aan de SVB is om over te gaan op natuurgras zoals in de meeste landen gebruikelijk is.
We hopen dat de SVB heel gauw begint met een U-20 competitie. Alle teams in de topsectie moeten jeugdteams hebben, het moet verplicht zijn. De SVB-bestuursleden hebben hier en daar eens in lidbonden bestuursfuncties bekleed, maar ze hebben nooit een jeugdcompetitie georganiseerd bij geen enkele bond. De technisch directeur Kali is voorzitter van een lidbond, maar deze bond kent geen jeugdcompetitie. Er bestaan dus zware twijfels over het jeugdbeleid vanuit de SVB. Het beroep is aan de SVB om de clubs en de lidbonden te verplichten met jeugdvoetbal te beginnen. We hopen dat men de lessen uit deze U-20 serie leert en niet discrimineert tussen de speelgerechtigde spelers.
