De activisten in Suriname zijn al een tijd bezig geweest om mensen bijeen te brengen en het huidig beleid dat gevoerd wordt door de regering Santokhi-Brunswijk onderling te bespreken. De nodige aandachtspunten worden na voorgelezen te zijn vaak in een petitie aangeboden aan leden van de Nationale Assemblee.
25 mei dag der volksbedrog
Volgens een bekende activist is het elk jaar op 25 mei tijd voor bezinning. De laatste verkiezingen werden op 25 mei 2020 gehouden, dit was voor hem het jaar om vast te stellen, dat 25 mei een herdenking moet zijn voor alle Surinamers die naar de stembus zijn geweest. De mensen stemmen na elke vijf jaren op de verschillende politieke partijen die een heleboel beloftes doen, waarvan in de meeste gevallen niks of bijna niks waar gemaakt wordt na de verkiezingen. Het misleiden van de Surinamers plaats hij als activist onder de noemer “volksbedrog”.
Vokgens hem kun je nu geen van de politieke leiders bereiken na de verkiezing terwijl dat tijdens de periode van de verkiezing wel kan. Het is voor hem niet duidelijk waarom de mensen van Suriname zo een mensonwaardige behandeling krijgen na gestemd te hebben op de verschillende partijen. Hij sluit in zijn gesprek geen enkel politieke partij uit.
Geen mobilisatie nodig
Hij is van mening, dat hij in deze harde tijd waarin mensen nauwelijks uitkomen met al het geld dat ze hebben, geen mobilisatie nodig is om de mensen op de been te brengen. Hij vindt dat hij niet bezig is met politieke activiteiten. Hij gaat de straat op om de belangen van de burgers in Suriname te behartigen en verwacht dus ook de nodige aanhang. Hij wil niet een grote groep, maar tenminste een groep die zich bewust is dat het een peperdure tijd is geworden. De noden wil hij niet meer noemen, omdat die al bekend zijn bij velen.
Zijn podium is niet politiek gekleurd en daarom komen er naar zijn zeggen ook weinig mensen op de been na zo een oproep. Wat wel duidelijk te merken is, is dat men nu juist voor wat geld een bordje voeding de straat op zou willen gaan. Indien dat niet het geval zou zijn, dan willen ze dat dus niet doen.
Geen vergunning voor vreedzaam protest
Naar zijn zeggen is het niet nodig om een vergunning aan te vragen voor het voeren van een vreedzaam protest. De fundamentele rechten die in de Grondwet staan geschreven neemt hij mee als bewijs dat hij en iedere andere Surinaamse burger wel in staat zou moeten zijn om de straat op te gaan wanneer de regering een falend beleid uitvoert. Diverse organisaties moeten aldus hem wel een vergunning aanvragen wanneer ze hun activiteiten willen ontplooien, maar bij hem hoeft dat helemaal niet, zegt hij verder.
Er is aldus deze activist nog heel veel werk aan de winkel voor de regering als het gaat om de beloftes die zijn gemaakt ten aanzien van de ontwikkelingen in Suriname
GW
